Jonkheer Jelle moest uiteraard ook les geven aan het eerste leerjaar.
Dit is zijn verslagje:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week liep ik stage in het eerste leerjaar.
Tijdens dezelfde stage in België maakte ik vaak de fout dat ik te weinig oog had voor detail. Mijn opdrachten waren soms te ingewikkeld geformuleerd voor een eerste leerjaar. Ik moest meer stapjes voorzien en veel concreter werken.
Met dit in mijn achterhoofd heb ik mijn stage goed kunnen voltooien.
Elke opdracht ging ik duidelijk en concreet gaan uitleggen via bepaalde stapjes.
Er was echter nog een ander probleempje. Dit was de taal. Ik spreek een mondje Bulgaars maar om me zeker verstaanbaar te maken bij de kinderen zorgde ik voor prenten, laptop, expressie, duidelijke voorbeelden,…
In mijn stageklas zat er een Engelse jongen. Tijdens mijn observaties zag ik dat deze jongen zich enorm verveelde. Hij dacht ook dat de les Engels voor hem speeltijd was. Hij stoorde daarom vaak de klas.
Ik heb dit heel eenvoudig opgelost door hem tijdens de lessen Engels individueel aan het werk te zetten. Ik zorgde voor een aantal speelse oefeningetjes i.v.m. de Engelse taal. Hij kon ook al Engels schrijven dus dit was nog eenvoudiger om zo’n werkblad op te stellen.
De jonkheer als opvoeder:
In deze school leert men de attitude aan bij de leerlingen om bijvoorbeeld spontaan recht te staan wanneer iemand de klas binnenkomt of wanneer je antwoordt op een vraag. Twee weken terug stond ik voor een aantal klassen. In elke klas werd deze attitude nageleefd.
Mijn mentor besteedde hier echter geen aandacht aan. En daarom heb ik de lln deze attitude willen aanleren.
Telkens wanneer een leerling antwoordde en niet recht stond, maakte ik een subtiel gebaar met mijn hand. De eerste twee dagen heb ik dit veel moeten doen. Maar vanaf de derde dag deed iedereen dit spontaan. Zo heb ik de leerlingen toch nog een belangrijke schoolattitude aangeleerd.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Tijdens activiteiten met kinderen voel ik wel dat m’n kennis ver genoeg reikt om die over te brengen. Maar, de taalbarrière staat soms in de weg. Ik slaag er wel in om me verstaanbaar te maken. Naast het voorbereiden van mijn lessen, moet ik me ook voorbereiden op de taal, wat eigenlijk dubbel zoveel werk is.
Bij het voorbereiden was het vooral belangrijk dat ik mijn opdrachten kort en duidelijk kon formuleren. Het was dus wat studeerwerk om dit in het Bulgaars te doen, maar zo groei ik dus telkens als inhoudelijk expert.
De jonkheer als organisator:
Het belangrijkste is vooral het plannen mijn administratie. Ik rek elke dat een uur of twee uit om reflecties, klasagenda,… op te stellen. Dit vergt veel tijd, maar als ik dit hier kan, kan ik dit zeker ook in België
De jonkheer als innovator:
Terug zoals de vorige weken is ICT hier voor de lln nieuw. Ik maak veel gebruik van PowerPoint, filmpjes,…
De jonkheer als partner van ouders:
Het is niet eenvoudig om contacten te leggen met ouders. In het eerste leerjaar ging dit wat vlotter omdat veel ouders hun kind persoonlijk afzetten in de klas. Zo kan ik wel eens een woordje praten met hen. Maar eenvoudig is het niet.
De jonkheer als lid van een schoolteam:
Wat me wel opvalt, is dat de leerkrachten van het eerste leerjaar in deze school zich precies afzonderen. Hiermee bedoel ik dat ze geen contact zoeken met hun collega’s uit hogere jaren, maar ook niet met hun collega’s uit het eerste leerjaar. Ik weet niet waarom, maar ik heb de indruk dat elke leerkracht uit het eerste leerjaar op zijn eigen eiland leeft.
De jonkheer als cultuurparticipant:
Op 6 december was Sinterklaas in België. Mijn moeder zond me wat snoepgoed zodat ik deze kon uitdelen aan de kinderen. In Bulgarije is de Sint natuurlijk niet zo gekend. Op 6 december vieren ze wel de naamdag van de heilige Nicolas. In Bulgarije is de naamdag bijna belangrijker dan hun verjaardag. Op de naamdag van de heilige Nicolas eet iedereen vis.
maandag 24 december 2007
zondag 9 december 2007
jonkheer Jelle in het eerste leerjaar (basco's 8)
Jonkheer bracht deze week door in een eerste Bulgaarse jonkheerklas.
Dit is zijn verslag:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week vertoefde ik in het eerste leerjaar.
De lkr zorgt voor veel differentiatie in haar wiskundelessen. Ze zet steeds de snelle leerlingen individueel aan het werk zodat ze meer aandacht kan besteden aan de zwakkeren.
Haar lessen probeert ze creatief te maken door spelvormen te gebruiken. Echt creatief met materiaal is ze niet. Dit komt vooral omdat de middelen er niet altijd zijn.
Voor wiskunde wordt met een groot telraam gewerkt. Daarnaast beschikt elke leerling over een eigen telraam.
Wanneer de leerlingen een correct antwoord geven, toont de lkr een lachend gezichtje. Bij een fout antwoord toont ze een nors gezichtje. Dit is motiverend bij een goed antwoord, bij een fout antwoord natuurlijk minder.
De muzieklessen zijn hier anders dan in België vooral omdat de Bulgaren zeer muzisch zijn. Iedereen mag hier vooraan de klas een lied zingen of een danspasje demonstreren.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Mijn mentor vertelde dat men hier in Bulgarije elk jaar verschuift naar een hogere klas. Hiermee bedoel ik dat een leerkracht zijn leerlingen volgt vanaf het begin van de lagere school tot het einde. Men heeft hierdoor veel ervaring. In België blijf je (meestal) in eenzelfde leerjaar les geven. Dus ben je eigenlijk slechts expert in de didactiek en de inhouden uit dat jaar. Hier in Bulgarije bezitten ze veel kennis over de didactiek uit elk leerjaar. Dit vind ik een zeer interessante en leuke manier van werken. Zo creëer je een goede band met je leerlingen.
De jonkheer als opvoeder
Deze klas is zeer divers. Vooral door de aanwezigheid van een Engelse jongen, een Albanees meisje, een Iranees en een romanzigeuner. Ik merk dat dit weinig problemen met zich meebrengt. Deze kinderen zijn goed geïntegreerd en spreken vlot Bulgaars.
Tijdens de lessen ‘wero’ probeert de lkr zoveel mogelijk de link te leggen tussen hun thuisland en Bulgarije.
Volgens mij gebruikt ze wel een vreemde manier om de lln te motiveren. Deze staat hierboven vermeld. Er is bijvoorbeeld een meisje dat vrij zwak is in wiskunde. Zij krijgt dus vaak een nors gezichtje te zien.
De jonkheer als innovator:
De lkr kan haar muzieklessen zeer boeiend maken. Daarnaast zijn er veel lln die goed kunnen dansen en zingen. Ze mogen dan een lied of dansje aanleren aan de anderen. Voor mij is dit vrij innovatief. Als ik daartoe de kans heb zal ik dit zeker ook eens uitproberen in België. Je kan uiteraard de Bulgaarse kinderen niet vergelijken met de Belgische. Deze kinderen zijn veel opener en muzikaler aangelegd. Verscheidene traditionele dansen en liederen worden al aangeleerd in de kleuterklas.
De jonkheer als organisator:
Een leerkracht uit het eerste leerjaar in België heeft veel administratie te verwerken. Hier in Bulgarije is dit zeker ook het geval. De grootste administratie zit hem vooral in het opvolgen van de leerlingen. Elke leerling hier heeft een heen-en-weer schrift. Dus de leerkracht probeert hier telkens iets in te noteren over taal, wiskunde en over sociaal-emotionele zaken. Dit dient dan als informatie voor de ouders, maar ook voor de naschoolse hulp. Vele leerlingen hier in Bulgarije krijgen ‘bijlessen’. Doordat de school omstreeks 13u is afgelopen, worden er hierna extra lessen georganiseerd, maar ook privé lessen.
De jonkheer als partner van ouders:
De Bulgaarse leerkrachten hebben een nauwe band met de ouders. Mijn mentor vertelde me dat ze dagelijks telefoontjes krijgt van ouders die vragen hebben over hun zoon/dochter, over huiswerk, enz.
Hun vertrouwen in de leerkracht is groot.
Er wordt hier ook met een heen-en-weer schrift gewerkt. Op deze manier krijgen de ouders veel informatie over hun kind.
Volgende week lees je meer over de avonturen van jonkheer Jelle in het eerste leerjaar.
До скоро...
Dit is zijn verslag:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week vertoefde ik in het eerste leerjaar.
De lkr zorgt voor veel differentiatie in haar wiskundelessen. Ze zet steeds de snelle leerlingen individueel aan het werk zodat ze meer aandacht kan besteden aan de zwakkeren.
Haar lessen probeert ze creatief te maken door spelvormen te gebruiken. Echt creatief met materiaal is ze niet. Dit komt vooral omdat de middelen er niet altijd zijn.
Voor wiskunde wordt met een groot telraam gewerkt. Daarnaast beschikt elke leerling over een eigen telraam.
Wanneer de leerlingen een correct antwoord geven, toont de lkr een lachend gezichtje. Bij een fout antwoord toont ze een nors gezichtje. Dit is motiverend bij een goed antwoord, bij een fout antwoord natuurlijk minder.
De muzieklessen zijn hier anders dan in België vooral omdat de Bulgaren zeer muzisch zijn. Iedereen mag hier vooraan de klas een lied zingen of een danspasje demonstreren.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Mijn mentor vertelde dat men hier in Bulgarije elk jaar verschuift naar een hogere klas. Hiermee bedoel ik dat een leerkracht zijn leerlingen volgt vanaf het begin van de lagere school tot het einde. Men heeft hierdoor veel ervaring. In België blijf je (meestal) in eenzelfde leerjaar les geven. Dus ben je eigenlijk slechts expert in de didactiek en de inhouden uit dat jaar. Hier in Bulgarije bezitten ze veel kennis over de didactiek uit elk leerjaar. Dit vind ik een zeer interessante en leuke manier van werken. Zo creëer je een goede band met je leerlingen.
De jonkheer als opvoeder
Deze klas is zeer divers. Vooral door de aanwezigheid van een Engelse jongen, een Albanees meisje, een Iranees en een romanzigeuner. Ik merk dat dit weinig problemen met zich meebrengt. Deze kinderen zijn goed geïntegreerd en spreken vlot Bulgaars.
Tijdens de lessen ‘wero’ probeert de lkr zoveel mogelijk de link te leggen tussen hun thuisland en Bulgarije.
Volgens mij gebruikt ze wel een vreemde manier om de lln te motiveren. Deze staat hierboven vermeld. Er is bijvoorbeeld een meisje dat vrij zwak is in wiskunde. Zij krijgt dus vaak een nors gezichtje te zien.
De jonkheer als innovator:
De lkr kan haar muzieklessen zeer boeiend maken. Daarnaast zijn er veel lln die goed kunnen dansen en zingen. Ze mogen dan een lied of dansje aanleren aan de anderen. Voor mij is dit vrij innovatief. Als ik daartoe de kans heb zal ik dit zeker ook eens uitproberen in België. Je kan uiteraard de Bulgaarse kinderen niet vergelijken met de Belgische. Deze kinderen zijn veel opener en muzikaler aangelegd. Verscheidene traditionele dansen en liederen worden al aangeleerd in de kleuterklas.
De jonkheer als organisator:
Een leerkracht uit het eerste leerjaar in België heeft veel administratie te verwerken. Hier in Bulgarije is dit zeker ook het geval. De grootste administratie zit hem vooral in het opvolgen van de leerlingen. Elke leerling hier heeft een heen-en-weer schrift. Dus de leerkracht probeert hier telkens iets in te noteren over taal, wiskunde en over sociaal-emotionele zaken. Dit dient dan als informatie voor de ouders, maar ook voor de naschoolse hulp. Vele leerlingen hier in Bulgarije krijgen ‘bijlessen’. Doordat de school omstreeks 13u is afgelopen, worden er hierna extra lessen georganiseerd, maar ook privé lessen.
De jonkheer als partner van ouders:
De Bulgaarse leerkrachten hebben een nauwe band met de ouders. Mijn mentor vertelde me dat ze dagelijks telefoontjes krijgt van ouders die vragen hebben over hun zoon/dochter, over huiswerk, enz.
Hun vertrouwen in de leerkracht is groot.
Er wordt hier ook met een heen-en-weer schrift gewerkt. Op deze manier krijgen de ouders veel informatie over hun kind.
Volgende week lees je meer over de avonturen van jonkheer Jelle in het eerste leerjaar.
До скоро...
zondag 2 december 2007
jonkheer jelle ontmoet vele jonkheerklassen (Basco's 7)
Deze week bezocht jonkheer Jelle meerdere klassen. Het was voor hem een interessante, maar vooral leerrijke ervaring.
Hier vind je zijn verslagje:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week stond ik voor verschillende klassen. Dit betekent verschillende leerlingen, andere beginsituatie, andere doelstellingen.
Ik paste mijn leermiddelen en mijn werkvormen aan. Bijvoorbeeld in het eerste leerjaar werkte ik met een lied. De leerlingen zingen en leren op hetzelfde moment.
Waar ik vooral van bijleer is dat ik geen handleidingen heb. Al mijn lessen zijn dus volledig door mezelf ‘uitgevonden’. Zo leer ik echt meer nadenken hoe ik de leerstof kan overbrengen, welke doelstellingen er belangrijk zijn voor de lessen,…
Ik mag wel niet altijd mijn creatieve momenten houden voor het begin en het einde van de lessen. Dit deed ik wel eens.
Ik paste mijn leermiddelen en mijn werkvormen aan. Bijvoorbeeld in het eerste leerjaar werkte ik met een lied. De leerlingen zingen en leren op hetzelfde moment.
Waar ik vooral van bijleer is dat ik geen handleidingen heb. Al mijn lessen zijn dus volledig door mezelf ‘uitgevonden’. Zo leer ik echt meer nadenken hoe ik de leerstof kan overbrengen, welke doelstellingen er belangrijk zijn voor de lessen,…
Ik mag wel niet altijd mijn creatieve momenten houden voor het begin en het einde van de lessen. Dit deed ik wel eens.
De jonkheer als opvoeder:
Door les te geven aan vele leerlingen moet ik uiteraard telkens een voorbeeld voor hen zijn. Ik moet er telkens voor zorgen dat ze me mogen, dat ze me respecteren. Dit is niet eenvoudig. Een leerkracht dat enkel in 1 klas staat moet maar rekening houden met zijn 25 leerlingen. Maar deze keer kon ik ook proeven hoe het is om een ‘vakleerkracht’ te zijn.
In Bulgarije mag men nog als leerkracht de harde hand gebruiken. Hiermee bedoel ik dat men echt streng mag zijn. Je mag de leerlingen echt laten voelen wie er de baas is.
In Bulgarije mag men nog als leerkracht de harde hand gebruiken. Hiermee bedoel ik dat men echt streng mag zijn. Je mag de leerlingen echt laten voelen wie er de baas is.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Daar ik weinig kennis heb van de Bulgaarse didactiek pas ik vooral de onze toe. Dit zorgt voor weinig problemen bij de leerkrachten. Onze didactiek is namelijk zo verschillend niet.
Ik probeer nog steeds, vooral tijdens mijn lessen Engels, ervoor te zorgen dat ik geen inhoudelijke fouten maak. Dit is tot nu toe nog niet gebeurd. Dit komt door mijn goede voorbereiding waardoor ik telkens weet waar ik naartoe wil in mijn les.
Ik probeer nog steeds, vooral tijdens mijn lessen Engels, ervoor te zorgen dat ik geen inhoudelijke fouten maak. Dit is tot nu toe nog niet gebeurd. Dit komt door mijn goede voorbereiding waardoor ik telkens weet waar ik naartoe wil in mijn les.
De jonkheer als organisator:
Doordat ik voor vele klassen stond, was het dus veel verlopen van klas. Ik mocht dus zeker geen tijd verliezen van mijn lessen.
De jonkheer als innovator en onderzoeker:
Tijdens de lessen beeld introduceerde ik de kunststroming pop-art. Ik liet de leerlingen een bewerking maken van koning Albert II in de stijl van Andy Warhole en een bewerking van Manneke Pis in de stijl van Keith Haring. Dit was voor de leerlingen zeer nieuw, als je weet dat ze enkel werken rond expressionisme, impressionisme, …
Dit maal stond ik dus in meerdere klassen, dus de inbreng van ICT in mijn lessen was voor deze klassen nieuw.
Dit maal stond ik dus in meerdere klassen, dus de inbreng van ICT in mijn lessen was voor deze klassen nieuw.
De jonkheer als lid van een schoolteam:
Elke dag overloop ik de lessen Engels met de vakleerkracht. Ze geeft me telkens wat meer uitleg wat ik precies moet bereiken in elke les. We overleggen dus telkens over de lessen.
De jonkheer als cultuurparticipant:
Je merkt zo hier en daar nog een restant van het communistische regime.
Om een voorbeeld te geven. Elke klas beschikt over een luidspreker. Dit dient enerzijds voor de directeur om mededelingen te doen, maar anderzijds ook als een evacuatiemiddel. Zo was er maandag een evacuatieoefening wat de leerlingen moeten doen wanneer er een luchtaanval dreigt, wanneer er een radioactieve ramp is, enz ?!?
De school beschikt daarom over een grote ‘bunker’ waar alle leerlingen moeten schuilen. Dit was wel eventjes schrikken, want je zou geloven dat Bulgarije een probleemgebied is.
Om een voorbeeld te geven. Elke klas beschikt over een luidspreker. Dit dient enerzijds voor de directeur om mededelingen te doen, maar anderzijds ook als een evacuatiemiddel. Zo was er maandag een evacuatieoefening wat de leerlingen moeten doen wanneer er een luchtaanval dreigt, wanneer er een radioactieve ramp is, enz ?!?
De school beschikt daarom over een grote ‘bunker’ waar alle leerlingen moeten schuilen. Dit was wel eventjes schrikken, want je zou geloven dat Bulgarije een probleemgebied is.
Abonneren op:
Posts (Atom)