Jonkheer Jelle moest uiteraard ook les geven aan het eerste leerjaar.
Dit is zijn verslagje:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week liep ik stage in het eerste leerjaar.
Tijdens dezelfde stage in België maakte ik vaak de fout dat ik te weinig oog had voor detail. Mijn opdrachten waren soms te ingewikkeld geformuleerd voor een eerste leerjaar. Ik moest meer stapjes voorzien en veel concreter werken.
Met dit in mijn achterhoofd heb ik mijn stage goed kunnen voltooien.
Elke opdracht ging ik duidelijk en concreet gaan uitleggen via bepaalde stapjes.
Er was echter nog een ander probleempje. Dit was de taal. Ik spreek een mondje Bulgaars maar om me zeker verstaanbaar te maken bij de kinderen zorgde ik voor prenten, laptop, expressie, duidelijke voorbeelden,…
In mijn stageklas zat er een Engelse jongen. Tijdens mijn observaties zag ik dat deze jongen zich enorm verveelde. Hij dacht ook dat de les Engels voor hem speeltijd was. Hij stoorde daarom vaak de klas.
Ik heb dit heel eenvoudig opgelost door hem tijdens de lessen Engels individueel aan het werk te zetten. Ik zorgde voor een aantal speelse oefeningetjes i.v.m. de Engelse taal. Hij kon ook al Engels schrijven dus dit was nog eenvoudiger om zo’n werkblad op te stellen.
De jonkheer als opvoeder:
In deze school leert men de attitude aan bij de leerlingen om bijvoorbeeld spontaan recht te staan wanneer iemand de klas binnenkomt of wanneer je antwoordt op een vraag. Twee weken terug stond ik voor een aantal klassen. In elke klas werd deze attitude nageleefd.
Mijn mentor besteedde hier echter geen aandacht aan. En daarom heb ik de lln deze attitude willen aanleren.
Telkens wanneer een leerling antwoordde en niet recht stond, maakte ik een subtiel gebaar met mijn hand. De eerste twee dagen heb ik dit veel moeten doen. Maar vanaf de derde dag deed iedereen dit spontaan. Zo heb ik de leerlingen toch nog een belangrijke schoolattitude aangeleerd.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Tijdens activiteiten met kinderen voel ik wel dat m’n kennis ver genoeg reikt om die over te brengen. Maar, de taalbarrière staat soms in de weg. Ik slaag er wel in om me verstaanbaar te maken. Naast het voorbereiden van mijn lessen, moet ik me ook voorbereiden op de taal, wat eigenlijk dubbel zoveel werk is.
Bij het voorbereiden was het vooral belangrijk dat ik mijn opdrachten kort en duidelijk kon formuleren. Het was dus wat studeerwerk om dit in het Bulgaars te doen, maar zo groei ik dus telkens als inhoudelijk expert.
De jonkheer als organisator:
Het belangrijkste is vooral het plannen mijn administratie. Ik rek elke dat een uur of twee uit om reflecties, klasagenda,… op te stellen. Dit vergt veel tijd, maar als ik dit hier kan, kan ik dit zeker ook in België
De jonkheer als innovator:
Terug zoals de vorige weken is ICT hier voor de lln nieuw. Ik maak veel gebruik van PowerPoint, filmpjes,…
De jonkheer als partner van ouders:
Het is niet eenvoudig om contacten te leggen met ouders. In het eerste leerjaar ging dit wat vlotter omdat veel ouders hun kind persoonlijk afzetten in de klas. Zo kan ik wel eens een woordje praten met hen. Maar eenvoudig is het niet.
De jonkheer als lid van een schoolteam:
Wat me wel opvalt, is dat de leerkrachten van het eerste leerjaar in deze school zich precies afzonderen. Hiermee bedoel ik dat ze geen contact zoeken met hun collega’s uit hogere jaren, maar ook niet met hun collega’s uit het eerste leerjaar. Ik weet niet waarom, maar ik heb de indruk dat elke leerkracht uit het eerste leerjaar op zijn eigen eiland leeft.
De jonkheer als cultuurparticipant:
Op 6 december was Sinterklaas in België. Mijn moeder zond me wat snoepgoed zodat ik deze kon uitdelen aan de kinderen. In Bulgarije is de Sint natuurlijk niet zo gekend. Op 6 december vieren ze wel de naamdag van de heilige Nicolas. In Bulgarije is de naamdag bijna belangrijker dan hun verjaardag. Op de naamdag van de heilige Nicolas eet iedereen vis.
maandag 24 december 2007
zondag 9 december 2007
jonkheer Jelle in het eerste leerjaar (basco's 8)
Jonkheer bracht deze week door in een eerste Bulgaarse jonkheerklas.
Dit is zijn verslag:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week vertoefde ik in het eerste leerjaar.
De lkr zorgt voor veel differentiatie in haar wiskundelessen. Ze zet steeds de snelle leerlingen individueel aan het werk zodat ze meer aandacht kan besteden aan de zwakkeren.
Haar lessen probeert ze creatief te maken door spelvormen te gebruiken. Echt creatief met materiaal is ze niet. Dit komt vooral omdat de middelen er niet altijd zijn.
Voor wiskunde wordt met een groot telraam gewerkt. Daarnaast beschikt elke leerling over een eigen telraam.
Wanneer de leerlingen een correct antwoord geven, toont de lkr een lachend gezichtje. Bij een fout antwoord toont ze een nors gezichtje. Dit is motiverend bij een goed antwoord, bij een fout antwoord natuurlijk minder.
De muzieklessen zijn hier anders dan in België vooral omdat de Bulgaren zeer muzisch zijn. Iedereen mag hier vooraan de klas een lied zingen of een danspasje demonstreren.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Mijn mentor vertelde dat men hier in Bulgarije elk jaar verschuift naar een hogere klas. Hiermee bedoel ik dat een leerkracht zijn leerlingen volgt vanaf het begin van de lagere school tot het einde. Men heeft hierdoor veel ervaring. In België blijf je (meestal) in eenzelfde leerjaar les geven. Dus ben je eigenlijk slechts expert in de didactiek en de inhouden uit dat jaar. Hier in Bulgarije bezitten ze veel kennis over de didactiek uit elk leerjaar. Dit vind ik een zeer interessante en leuke manier van werken. Zo creëer je een goede band met je leerlingen.
De jonkheer als opvoeder
Deze klas is zeer divers. Vooral door de aanwezigheid van een Engelse jongen, een Albanees meisje, een Iranees en een romanzigeuner. Ik merk dat dit weinig problemen met zich meebrengt. Deze kinderen zijn goed geïntegreerd en spreken vlot Bulgaars.
Tijdens de lessen ‘wero’ probeert de lkr zoveel mogelijk de link te leggen tussen hun thuisland en Bulgarije.
Volgens mij gebruikt ze wel een vreemde manier om de lln te motiveren. Deze staat hierboven vermeld. Er is bijvoorbeeld een meisje dat vrij zwak is in wiskunde. Zij krijgt dus vaak een nors gezichtje te zien.
De jonkheer als innovator:
De lkr kan haar muzieklessen zeer boeiend maken. Daarnaast zijn er veel lln die goed kunnen dansen en zingen. Ze mogen dan een lied of dansje aanleren aan de anderen. Voor mij is dit vrij innovatief. Als ik daartoe de kans heb zal ik dit zeker ook eens uitproberen in België. Je kan uiteraard de Bulgaarse kinderen niet vergelijken met de Belgische. Deze kinderen zijn veel opener en muzikaler aangelegd. Verscheidene traditionele dansen en liederen worden al aangeleerd in de kleuterklas.
De jonkheer als organisator:
Een leerkracht uit het eerste leerjaar in België heeft veel administratie te verwerken. Hier in Bulgarije is dit zeker ook het geval. De grootste administratie zit hem vooral in het opvolgen van de leerlingen. Elke leerling hier heeft een heen-en-weer schrift. Dus de leerkracht probeert hier telkens iets in te noteren over taal, wiskunde en over sociaal-emotionele zaken. Dit dient dan als informatie voor de ouders, maar ook voor de naschoolse hulp. Vele leerlingen hier in Bulgarije krijgen ‘bijlessen’. Doordat de school omstreeks 13u is afgelopen, worden er hierna extra lessen georganiseerd, maar ook privé lessen.
De jonkheer als partner van ouders:
De Bulgaarse leerkrachten hebben een nauwe band met de ouders. Mijn mentor vertelde me dat ze dagelijks telefoontjes krijgt van ouders die vragen hebben over hun zoon/dochter, over huiswerk, enz.
Hun vertrouwen in de leerkracht is groot.
Er wordt hier ook met een heen-en-weer schrift gewerkt. Op deze manier krijgen de ouders veel informatie over hun kind.
Volgende week lees je meer over de avonturen van jonkheer Jelle in het eerste leerjaar.
До скоро...
Dit is zijn verslag:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week vertoefde ik in het eerste leerjaar.
De lkr zorgt voor veel differentiatie in haar wiskundelessen. Ze zet steeds de snelle leerlingen individueel aan het werk zodat ze meer aandacht kan besteden aan de zwakkeren.
Haar lessen probeert ze creatief te maken door spelvormen te gebruiken. Echt creatief met materiaal is ze niet. Dit komt vooral omdat de middelen er niet altijd zijn.
Voor wiskunde wordt met een groot telraam gewerkt. Daarnaast beschikt elke leerling over een eigen telraam.
Wanneer de leerlingen een correct antwoord geven, toont de lkr een lachend gezichtje. Bij een fout antwoord toont ze een nors gezichtje. Dit is motiverend bij een goed antwoord, bij een fout antwoord natuurlijk minder.
De muzieklessen zijn hier anders dan in België vooral omdat de Bulgaren zeer muzisch zijn. Iedereen mag hier vooraan de klas een lied zingen of een danspasje demonstreren.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Mijn mentor vertelde dat men hier in Bulgarije elk jaar verschuift naar een hogere klas. Hiermee bedoel ik dat een leerkracht zijn leerlingen volgt vanaf het begin van de lagere school tot het einde. Men heeft hierdoor veel ervaring. In België blijf je (meestal) in eenzelfde leerjaar les geven. Dus ben je eigenlijk slechts expert in de didactiek en de inhouden uit dat jaar. Hier in Bulgarije bezitten ze veel kennis over de didactiek uit elk leerjaar. Dit vind ik een zeer interessante en leuke manier van werken. Zo creëer je een goede band met je leerlingen.
De jonkheer als opvoeder
Deze klas is zeer divers. Vooral door de aanwezigheid van een Engelse jongen, een Albanees meisje, een Iranees en een romanzigeuner. Ik merk dat dit weinig problemen met zich meebrengt. Deze kinderen zijn goed geïntegreerd en spreken vlot Bulgaars.
Tijdens de lessen ‘wero’ probeert de lkr zoveel mogelijk de link te leggen tussen hun thuisland en Bulgarije.
Volgens mij gebruikt ze wel een vreemde manier om de lln te motiveren. Deze staat hierboven vermeld. Er is bijvoorbeeld een meisje dat vrij zwak is in wiskunde. Zij krijgt dus vaak een nors gezichtje te zien.
De jonkheer als innovator:
De lkr kan haar muzieklessen zeer boeiend maken. Daarnaast zijn er veel lln die goed kunnen dansen en zingen. Ze mogen dan een lied of dansje aanleren aan de anderen. Voor mij is dit vrij innovatief. Als ik daartoe de kans heb zal ik dit zeker ook eens uitproberen in België. Je kan uiteraard de Bulgaarse kinderen niet vergelijken met de Belgische. Deze kinderen zijn veel opener en muzikaler aangelegd. Verscheidene traditionele dansen en liederen worden al aangeleerd in de kleuterklas.
De jonkheer als organisator:
Een leerkracht uit het eerste leerjaar in België heeft veel administratie te verwerken. Hier in Bulgarije is dit zeker ook het geval. De grootste administratie zit hem vooral in het opvolgen van de leerlingen. Elke leerling hier heeft een heen-en-weer schrift. Dus de leerkracht probeert hier telkens iets in te noteren over taal, wiskunde en over sociaal-emotionele zaken. Dit dient dan als informatie voor de ouders, maar ook voor de naschoolse hulp. Vele leerlingen hier in Bulgarije krijgen ‘bijlessen’. Doordat de school omstreeks 13u is afgelopen, worden er hierna extra lessen georganiseerd, maar ook privé lessen.
De jonkheer als partner van ouders:
De Bulgaarse leerkrachten hebben een nauwe band met de ouders. Mijn mentor vertelde me dat ze dagelijks telefoontjes krijgt van ouders die vragen hebben over hun zoon/dochter, over huiswerk, enz.
Hun vertrouwen in de leerkracht is groot.
Er wordt hier ook met een heen-en-weer schrift gewerkt. Op deze manier krijgen de ouders veel informatie over hun kind.
Volgende week lees je meer over de avonturen van jonkheer Jelle in het eerste leerjaar.
До скоро...
zondag 2 december 2007
jonkheer jelle ontmoet vele jonkheerklassen (Basco's 7)
Deze week bezocht jonkheer Jelle meerdere klassen. Het was voor hem een interessante, maar vooral leerrijke ervaring.
Hier vind je zijn verslagje:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week stond ik voor verschillende klassen. Dit betekent verschillende leerlingen, andere beginsituatie, andere doelstellingen.
Ik paste mijn leermiddelen en mijn werkvormen aan. Bijvoorbeeld in het eerste leerjaar werkte ik met een lied. De leerlingen zingen en leren op hetzelfde moment.
Waar ik vooral van bijleer is dat ik geen handleidingen heb. Al mijn lessen zijn dus volledig door mezelf ‘uitgevonden’. Zo leer ik echt meer nadenken hoe ik de leerstof kan overbrengen, welke doelstellingen er belangrijk zijn voor de lessen,…
Ik mag wel niet altijd mijn creatieve momenten houden voor het begin en het einde van de lessen. Dit deed ik wel eens.
Ik paste mijn leermiddelen en mijn werkvormen aan. Bijvoorbeeld in het eerste leerjaar werkte ik met een lied. De leerlingen zingen en leren op hetzelfde moment.
Waar ik vooral van bijleer is dat ik geen handleidingen heb. Al mijn lessen zijn dus volledig door mezelf ‘uitgevonden’. Zo leer ik echt meer nadenken hoe ik de leerstof kan overbrengen, welke doelstellingen er belangrijk zijn voor de lessen,…
Ik mag wel niet altijd mijn creatieve momenten houden voor het begin en het einde van de lessen. Dit deed ik wel eens.
De jonkheer als opvoeder:
Door les te geven aan vele leerlingen moet ik uiteraard telkens een voorbeeld voor hen zijn. Ik moet er telkens voor zorgen dat ze me mogen, dat ze me respecteren. Dit is niet eenvoudig. Een leerkracht dat enkel in 1 klas staat moet maar rekening houden met zijn 25 leerlingen. Maar deze keer kon ik ook proeven hoe het is om een ‘vakleerkracht’ te zijn.
In Bulgarije mag men nog als leerkracht de harde hand gebruiken. Hiermee bedoel ik dat men echt streng mag zijn. Je mag de leerlingen echt laten voelen wie er de baas is.
In Bulgarije mag men nog als leerkracht de harde hand gebruiken. Hiermee bedoel ik dat men echt streng mag zijn. Je mag de leerlingen echt laten voelen wie er de baas is.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Daar ik weinig kennis heb van de Bulgaarse didactiek pas ik vooral de onze toe. Dit zorgt voor weinig problemen bij de leerkrachten. Onze didactiek is namelijk zo verschillend niet.
Ik probeer nog steeds, vooral tijdens mijn lessen Engels, ervoor te zorgen dat ik geen inhoudelijke fouten maak. Dit is tot nu toe nog niet gebeurd. Dit komt door mijn goede voorbereiding waardoor ik telkens weet waar ik naartoe wil in mijn les.
Ik probeer nog steeds, vooral tijdens mijn lessen Engels, ervoor te zorgen dat ik geen inhoudelijke fouten maak. Dit is tot nu toe nog niet gebeurd. Dit komt door mijn goede voorbereiding waardoor ik telkens weet waar ik naartoe wil in mijn les.
De jonkheer als organisator:
Doordat ik voor vele klassen stond, was het dus veel verlopen van klas. Ik mocht dus zeker geen tijd verliezen van mijn lessen.
De jonkheer als innovator en onderzoeker:
Tijdens de lessen beeld introduceerde ik de kunststroming pop-art. Ik liet de leerlingen een bewerking maken van koning Albert II in de stijl van Andy Warhole en een bewerking van Manneke Pis in de stijl van Keith Haring. Dit was voor de leerlingen zeer nieuw, als je weet dat ze enkel werken rond expressionisme, impressionisme, …
Dit maal stond ik dus in meerdere klassen, dus de inbreng van ICT in mijn lessen was voor deze klassen nieuw.
Dit maal stond ik dus in meerdere klassen, dus de inbreng van ICT in mijn lessen was voor deze klassen nieuw.
De jonkheer als lid van een schoolteam:
Elke dag overloop ik de lessen Engels met de vakleerkracht. Ze geeft me telkens wat meer uitleg wat ik precies moet bereiken in elke les. We overleggen dus telkens over de lessen.
De jonkheer als cultuurparticipant:
Je merkt zo hier en daar nog een restant van het communistische regime.
Om een voorbeeld te geven. Elke klas beschikt over een luidspreker. Dit dient enerzijds voor de directeur om mededelingen te doen, maar anderzijds ook als een evacuatiemiddel. Zo was er maandag een evacuatieoefening wat de leerlingen moeten doen wanneer er een luchtaanval dreigt, wanneer er een radioactieve ramp is, enz ?!?
De school beschikt daarom over een grote ‘bunker’ waar alle leerlingen moeten schuilen. Dit was wel eventjes schrikken, want je zou geloven dat Bulgarije een probleemgebied is.
Om een voorbeeld te geven. Elke klas beschikt over een luidspreker. Dit dient enerzijds voor de directeur om mededelingen te doen, maar anderzijds ook als een evacuatiemiddel. Zo was er maandag een evacuatieoefening wat de leerlingen moeten doen wanneer er een luchtaanval dreigt, wanneer er een radioactieve ramp is, enz ?!?
De school beschikt daarom over een grote ‘bunker’ waar alle leerlingen moeten schuilen. Dit was wel eventjes schrikken, want je zou geloven dat Bulgarije een probleemgebied is.
woensdag 21 november 2007
Jonkheer op stage : Basco's 6
De stage in het einde van de lagere school liep zeer goed. Jonkheer Jelle heeft ervan genoten.
Hier zie je zijn kort verslagje:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week gaf ik les in het einde van de basisschool.
Ik wist dat mijn stage niet eenvoudig zou zijn vooral omwille van de andere taal. Ik moest dus zeer eenvoudige en duidelijke taal gebruiken zodat de leerlingen me begrepen.
Daarnaast bouwde ik mijn opdrachten zeer stapsgewijs op zodat er geen misverstanden ontstonden. Het in detail voorbereiden van mijn lessen heb ik reeds goed onder de knie.
Omwille van mijn stapsgewijze aanpak kon ik in haast alle lessen mijn tempo hoog houden. Ik zorgde vooral voor veel afwisseling in mijn lessen waardoor de lln voortdurend actief bezig waren.
Het gebeurde wel eens dat vooral de taalzwakkere lln mij niet begrepen. Ik kon hen dus het antwoord niet voorzeggen. Het moest van het kind zelf komen. Wanneer ik voor deze situatie stond riep ik de hulp in van een sterkere leerling. Deze leerling zorgde voor de nodige uitleg. Zo verstonden de lln het toch zonder dat ik als leerkracht hen de pap in de mond gaf. Of ik gebruikte veel visueel materiaal zodat iedereen het begreep.
Ik kan met fierheid zeggen dat al mijn lessen creatief werden opgebouwd. In elke les zat er een spelvorm, ik werkte met ICT, … Dit motiveerde de lln enorm. Ik voelde me telkens goed bij de lessen en mijn goed gevoel kon ik overbrengen naar de lln. Ik gaf de lln ook een positief gevoel door hen aan te moedigen.
De jonkheer als opvoeder:
Ik slaagde er in een goede band op te bouwen met de lln. Ik heb het gevoel dat de lln me mogen.
Dit had uiteraard zijn invloed op het werkklimaat in de klas. Door het wederzijdse respect werkte iedereen zeer goed mee.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Mijn lessen zijn grondig voorbereid. Het is niet eenvoudig les te geven in het Engels. Daarom zorgde ik steeds voor de nodige vertalingen in het Bulgaars. (Ik mocht deze wel niet gebruiken, maar dit was uiteraard voor een noodgeval.)
Dit was een hele ervaring.
Zo heb ik ook in het eerste leerjaar twee oefenlessen Engels gegeven. Deze leerlingen hadden nog maar twee keer Engels gekregen. Ik zocht dus naar allerlei manieren om er voor te zorgen dat de lln mij begrepen.
Hier zie je zijn kort verslagje:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week gaf ik les in het einde van de basisschool.
Ik wist dat mijn stage niet eenvoudig zou zijn vooral omwille van de andere taal. Ik moest dus zeer eenvoudige en duidelijke taal gebruiken zodat de leerlingen me begrepen.
Daarnaast bouwde ik mijn opdrachten zeer stapsgewijs op zodat er geen misverstanden ontstonden. Het in detail voorbereiden van mijn lessen heb ik reeds goed onder de knie.
Omwille van mijn stapsgewijze aanpak kon ik in haast alle lessen mijn tempo hoog houden. Ik zorgde vooral voor veel afwisseling in mijn lessen waardoor de lln voortdurend actief bezig waren.
Het gebeurde wel eens dat vooral de taalzwakkere lln mij niet begrepen. Ik kon hen dus het antwoord niet voorzeggen. Het moest van het kind zelf komen. Wanneer ik voor deze situatie stond riep ik de hulp in van een sterkere leerling. Deze leerling zorgde voor de nodige uitleg. Zo verstonden de lln het toch zonder dat ik als leerkracht hen de pap in de mond gaf. Of ik gebruikte veel visueel materiaal zodat iedereen het begreep.
Ik kan met fierheid zeggen dat al mijn lessen creatief werden opgebouwd. In elke les zat er een spelvorm, ik werkte met ICT, … Dit motiveerde de lln enorm. Ik voelde me telkens goed bij de lessen en mijn goed gevoel kon ik overbrengen naar de lln. Ik gaf de lln ook een positief gevoel door hen aan te moedigen.
De jonkheer als opvoeder:
Ik slaagde er in een goede band op te bouwen met de lln. Ik heb het gevoel dat de lln me mogen.
Dit had uiteraard zijn invloed op het werkklimaat in de klas. Door het wederzijdse respect werkte iedereen zeer goed mee.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Mijn lessen zijn grondig voorbereid. Het is niet eenvoudig les te geven in het Engels. Daarom zorgde ik steeds voor de nodige vertalingen in het Bulgaars. (Ik mocht deze wel niet gebruiken, maar dit was uiteraard voor een noodgeval.)
Dit was een hele ervaring.
Zo heb ik ook in het eerste leerjaar twee oefenlessen Engels gegeven. Deze leerlingen hadden nog maar twee keer Engels gekregen. Ik zocht dus naar allerlei manieren om er voor te zorgen dat de lln mij begrepen.
De jonkheer als innovator en onderzoeker
In deze school integreert men praktisch geen ICT in de lessen. Ik gebruikte dit voortdurend. Ik zorgde voor duidelijke prenten, voorstellingen, filmpjes, etc. om mijn lessen duidelijk te maken. ICT is dus een vernieuwend element voor hen.
Mijn lessen bewegingsopvoeding waren voor mijn mentor totaal nieuw.
Mijn eerste les was een bewegingscircuit waarbij de lln zelfstandig het circuit tot een goed einde moesten brengen.
Daarnaast leerde ik de lln een discodans aan. Er wordt in deze school enkel folk aangeleerd. Dus het gebruik van popmuziek en een bijhorende dans was dus voor hen zeer vernieuwend.
Ik leerde hen ook een populair balspel aan: ‘trefbal’.
De jonkheer als lid van een schoolteam
Mijn lessen werden telkens besproken met mijn mentor of vakleerkracht. Daarnaast heb ik veel overlegd met de vakleerkracht Engels. Ze gaf me veel tips, raad, … om mijn lessen Engels zo goed mogelijk voor te bereiden.
Daarnaast had ik deze week een kort gesprek met de directeur. Hij zou graag met me samenwerken wanneer ik later voor de klas sta. Zo zou er een soort project worden opgemaakt waarbij mijn Belgische school in contact komt met mijn Bulgaarse stageschool.
De jonkheer als cultuurparticipant
Ik maakte een leuke voorstelling van België. De leerlingen en leerkracht waren enorm geïnteresseerd. Zelfs zo geïnteresseerd dat ik maandag in twee andere klassen België mag gaan voorstellen.
zondag 18 november 2007
De eerste observatieweek van jonkheer Jelle (Basco's 5)
De eerste observatieweek van jonkheer Jelle zag er als volgt uit:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Tijdens mijn eerste week in een Bulgaarse lagere school leerde ik veel bij over hoe men hier een begeleider is van leerprocessen.
Wat me onmiddellijk opviel is dat de leerkracht een goed tempo aanhoudt tijdens zijn lessen. Verschillende lesfasen volgen elkaar vlot op. Ik bedoel hiermee dat de lkr vooral gebruik maakt van korte opdrachtjes zoals: “Neem je boek op blz. 12!”, “Lees het vraagstuk in stilte!”, “Vul de eerste oefeningen in!” enz. Je merkt dat de leerkracht weet waar hij naartoe wil.
Dit zag ik echter niet bij de vakleerkracht Engels. Zij had de klas minder in de hand. Ik denk dat dit komt door haar trager tempo.
Terwijl de lln aan het werk zijn loopt de leerkracht voortdurend rond. Ook bij ons is dit zeer belangrijk. Vooraan kan je niet zien welke leerlingen problemen hebben. Wanneer de lln aan het werk zijn stuurt de lkr de zwakkere leerlingen bij.
De lkr eist dat het stil is in de klas. Wanneer er leerlingen praten, wijst hij hen met de vinger op een heel subtiele manier. Hij gaat naar de leerlingen toe en fluistert hen wat in de oren. Eerst vond ik dit vreemd, maar de boodschap komt zo zeker goed aan!
Wat me opviel is dat de leerkracht voornamelijk onderwijsleergesprekken houdt. De lkr geeft kort wat uitleg, stelt eventueel wat vraagjes en laat de lln vervolgens individueel werken. Achteraf is er een klassikale verbetering.
De vakleerkracht Engels gebruikt echter wel groeperingsvormen en maakt ook gebruik van meerdere werkvormen. In een les was er een spel aanwezig, daarnaast werkten de leerlingen ook per twee voor een dialoogje,…
Tussen twee lessen door is er een kleine pauze van ongeveer 10 minuten. Tijdens deze pauze blijven de kinderen in de klas. Het leek mij eerst wat vreemd, maar het positieve effect van deze pauze was al gauw merkbaar: de leerlingen zijn weer volledig geconcentreerd voor de volgende les.
Tijdens de lessen merkte ik dat alle leerkrachten de lln zoveel mogelijk motiveren. Vooral tijdens de les Engels viel dit enorm op. De lkr moedigt de lln aan door te zeggen: “fine”, “well done”, “excellent”, enz.
Doordat de klaslokalen voor twee groepen worden gebruikt (lager als secundair onderwijs), zijn er vrij weinig wandplaten aanwezig. Toch kan ik zeggen dat mijn eerste indruk bij het binnengaan van de klas vrij positief was. Uiteraard zien onze klaslokalen er modieuzer uit, maar ik had het slechter verwacht. Bulgarije is tenslotte één van de armste landen van de Europese Unie.
In haast elke klas is er een cd-speler aanwezig wat, denk ik, toch wil zeggen dat de school beschikt over voldoende middelen.
Daarnaast beschikt elke leerling over zijn eigen handboek en werkboek. Dit wordt bijna volledig gefinancieerd door de overheid.
De handboeken en werkboeken zijn trouwens zeer goed uitgewerkt. De handboeken zien er zeer kleurrijk uit en de oefeningen zijn gelijkaardig aan de onze.
Bij elk handboek/werkboek is er een handleiding aanwezig.
Een lesschets uit een handleiding ziet er als volgt uit:
Korte beschrijving van het thema, bv. “Basketbal: passen en vangen.”
Doelen
Mogelijke problemen die de lln kunnen hebben bij de les!!!
Beginsituatie
Media
Lesverloop
Ik liet me vertellen dat de leerkrachten in Bulgarije weinig gemotiveerd zijn. Dit komt door hun lage lonen en ook omdat een leerkracht hier weinig aanzien heeft.Mijn mentor Emil Vitanov is nochtans zeer gemotiveerd. Daarnaast is hij ook de enige mannelijke leerkracht. Deze tendens komt dus niet enkel voor in België.
Wat me onmiddellijk opviel is dat de leerkracht een goed tempo aanhoudt tijdens zijn lessen. Verschillende lesfasen volgen elkaar vlot op. Ik bedoel hiermee dat de lkr vooral gebruik maakt van korte opdrachtjes zoals: “Neem je boek op blz. 12!”, “Lees het vraagstuk in stilte!”, “Vul de eerste oefeningen in!” enz. Je merkt dat de leerkracht weet waar hij naartoe wil.
Dit zag ik echter niet bij de vakleerkracht Engels. Zij had de klas minder in de hand. Ik denk dat dit komt door haar trager tempo.
Terwijl de lln aan het werk zijn loopt de leerkracht voortdurend rond. Ook bij ons is dit zeer belangrijk. Vooraan kan je niet zien welke leerlingen problemen hebben. Wanneer de lln aan het werk zijn stuurt de lkr de zwakkere leerlingen bij.
De lkr eist dat het stil is in de klas. Wanneer er leerlingen praten, wijst hij hen met de vinger op een heel subtiele manier. Hij gaat naar de leerlingen toe en fluistert hen wat in de oren. Eerst vond ik dit vreemd, maar de boodschap komt zo zeker goed aan!
Wat me opviel is dat de leerkracht voornamelijk onderwijsleergesprekken houdt. De lkr geeft kort wat uitleg, stelt eventueel wat vraagjes en laat de lln vervolgens individueel werken. Achteraf is er een klassikale verbetering.
De vakleerkracht Engels gebruikt echter wel groeperingsvormen en maakt ook gebruik van meerdere werkvormen. In een les was er een spel aanwezig, daarnaast werkten de leerlingen ook per twee voor een dialoogje,…
Tussen twee lessen door is er een kleine pauze van ongeveer 10 minuten. Tijdens deze pauze blijven de kinderen in de klas. Het leek mij eerst wat vreemd, maar het positieve effect van deze pauze was al gauw merkbaar: de leerlingen zijn weer volledig geconcentreerd voor de volgende les.
Tijdens de lessen merkte ik dat alle leerkrachten de lln zoveel mogelijk motiveren. Vooral tijdens de les Engels viel dit enorm op. De lkr moedigt de lln aan door te zeggen: “fine”, “well done”, “excellent”, enz.
Doordat de klaslokalen voor twee groepen worden gebruikt (lager als secundair onderwijs), zijn er vrij weinig wandplaten aanwezig. Toch kan ik zeggen dat mijn eerste indruk bij het binnengaan van de klas vrij positief was. Uiteraard zien onze klaslokalen er modieuzer uit, maar ik had het slechter verwacht. Bulgarije is tenslotte één van de armste landen van de Europese Unie.
In haast elke klas is er een cd-speler aanwezig wat, denk ik, toch wil zeggen dat de school beschikt over voldoende middelen.
Daarnaast beschikt elke leerling over zijn eigen handboek en werkboek. Dit wordt bijna volledig gefinancieerd door de overheid.
De handboeken en werkboeken zijn trouwens zeer goed uitgewerkt. De handboeken zien er zeer kleurrijk uit en de oefeningen zijn gelijkaardig aan de onze.
Bij elk handboek/werkboek is er een handleiding aanwezig.
Een lesschets uit een handleiding ziet er als volgt uit:
Korte beschrijving van het thema, bv. “Basketbal: passen en vangen.”
Doelen
Mogelijke problemen die de lln kunnen hebben bij de les!!!
Beginsituatie
Media
Lesverloop
Ik liet me vertellen dat de leerkrachten in Bulgarije weinig gemotiveerd zijn. Dit komt door hun lage lonen en ook omdat een leerkracht hier weinig aanzien heeft.Mijn mentor Emil Vitanov is nochtans zeer gemotiveerd. Daarnaast is hij ook de enige mannelijke leerkracht. Deze tendens komt dus niet enkel voor in België.
De jonkheer als organisator:
Momenteel heb ik veel taken te verrichten. Ik moet observatieverslagen maken, lesvoorbereidingen typen,… Dat is dus heel wat. Maar het lukt me wel. Een goede planning opmaken is in dit geval een must.
Terwijl de lln aan het werk zijn, houdt de lkr de klas steeds goed in het oog. Ook bij ons is dit een attitude die zeer belangrijk is. Net als in België ontstaat er hier vrij snel ontucht. ontstaat er vrij snel ontucht.
De lkr als de vakleerkrachten maken op voorhand hun bordschema. In België is dit ook zeer belangrijk. Wat wel jammer is, is dat er weinig aandacht wordt besteed aan de presentatie van het bordschema. Of de lijnen nu recht zijn of niet, of het bord maar half afgewassen is of niet, of alles goed gestructureerd is of niet,… het maakt allemaal weinig uit. Als alles er maar opstaat. In België verdient zo’n bordschema zeker een onvoldoende. Een bordschema biedt een bepaalde structuur, een bepaald houvast aan je les.
Voor de aanvang van elke les leggen de lln al het nodige materiaal klaar. Hierdoor spaar je veel tijd uit en dit heeft uiteraard een belangrijke invloed op het tempo van je les.
Tijdens de bewegingsles is er duidelijk een vaste structuur aanwezig. De lln weten waar ze staan aan het begin van de les en bij een instructie, de lln weten welke fluitsignalen worden gebruikt,…
Terwijl de lln aan het werk zijn, houdt de lkr de klas steeds goed in het oog. Ook bij ons is dit een attitude die zeer belangrijk is. Net als in België ontstaat er hier vrij snel ontucht. ontstaat er vrij snel ontucht.
De lkr als de vakleerkrachten maken op voorhand hun bordschema. In België is dit ook zeer belangrijk. Wat wel jammer is, is dat er weinig aandacht wordt besteed aan de presentatie van het bordschema. Of de lijnen nu recht zijn of niet, of het bord maar half afgewassen is of niet, of alles goed gestructureerd is of niet,… het maakt allemaal weinig uit. Als alles er maar opstaat. In België verdient zo’n bordschema zeker een onvoldoende. Een bordschema biedt een bepaalde structuur, een bepaald houvast aan je les.
Voor de aanvang van elke les leggen de lln al het nodige materiaal klaar. Hierdoor spaar je veel tijd uit en dit heeft uiteraard een belangrijke invloed op het tempo van je les.
Tijdens de bewegingsles is er duidelijk een vaste structuur aanwezig. De lln weten waar ze staan aan het begin van de les en bij een instructie, de lln weten welke fluitsignalen worden gebruikt,…
De jonkheer als innovator en onderzoeker:
Ik heb al veel vernieuwende elementen aangebracht. Mijn sportles heb ik zeer creatief uitgewerkt voor hen. Hun sportlessen zijn niet echt kindgericht. Er worden vooral vaardigheden aangeleerd.
Mijn mentor vernieuwt zijn onderwijsstijl regelmatig. Dit wordt hem opgelegd door het Ministerie van Onderwijs. Elk vak beschikt over een soort syllabus (bij ons is dit een leerplan). In deze syllabus staat wat de lln moeten bereiken maar ook wat de leerkracht moet bereiken. Deze syllabus is een soort leidraad die voor hem die hij moet opvolgen en waarin ook staat wanneer hij welke nieuwe elementen moet inbrengen.
Mijn mentor vernieuwt zijn onderwijsstijl regelmatig. Dit wordt hem opgelegd door het Ministerie van Onderwijs. Elk vak beschikt over een soort syllabus (bij ons is dit een leerplan). In deze syllabus staat wat de lln moeten bereiken maar ook wat de leerkracht moet bereiken. Deze syllabus is een soort leidraad die voor hem die hij moet opvolgen en waarin ook staat wanneer hij welke nieuwe elementen moet inbrengen.
De jonkheer als partner van ouders en verzorgers:
Met ouders ben ik nog niet in contact gekomen. Maar ik heb wel al een idee hoe men hier in Bulgarije de ouders betrekt bij het schoolgebeuren.
Eenmaal per week MOET de lkr samenkomen met de ouders en praten over de eventuele problemen die zich voordoen. Uiteraard heeft niet iedere ouder hier behoefte aan.
De lessen zijn ’s middags rond 12u-13u afgelopen. De lkr moet er steeds voor zorgen dat hij beschikbaar is voor de ouders.
Nu en dan gaat de klas in het weekend op stap. Vaak is dit een eenvoudige wandeling ergens in een park of in het bos. De ouders worden uiteraard ook uitgenodigd. Bij zo’n activiteiten leert de lkr de ouders beter kennen en creëren ze zo een open relatie. Deze activiteit is uiteraard niet bedoeld om het te hebben over bepaalde problemen. Maar het creëert wel het vertrouwen bij de ouders om eventueel langs te komen tijdens de week!
Eenmaal per week MOET de lkr samenkomen met de ouders en praten over de eventuele problemen die zich voordoen. Uiteraard heeft niet iedere ouder hier behoefte aan.
De lessen zijn ’s middags rond 12u-13u afgelopen. De lkr moet er steeds voor zorgen dat hij beschikbaar is voor de ouders.
Nu en dan gaat de klas in het weekend op stap. Vaak is dit een eenvoudige wandeling ergens in een park of in het bos. De ouders worden uiteraard ook uitgenodigd. Bij zo’n activiteiten leert de lkr de ouders beter kennen en creëren ze zo een open relatie. Deze activiteit is uiteraard niet bedoeld om het te hebben over bepaalde problemen. Maar het creëert wel het vertrouwen bij de ouders om eventueel langs te komen tijdens de week!
De jonkheer als lid van een schoolteam:
In deze school voel ik me al helemaal thuis. De leerkrachten zijn hier enorm vriendelijk.
Voor de start van het schooljaar moeten de leerkrachten per leerjaar een jaarplan opstellen. Dit doen ze in overleg met leerkrachten uit hetzelfde jaar. De leerkrachten uit elk jaar moeten immers dezelfde lessen geven.
Daarnaast stellen ze ook alle testen samen op.
De leerkrachten komen hier ook veel samen om te discussiëren over hun manier van lesgeven, eventuele problemen,… waarbij ze hulp vragen aan elkaar. Dit klinkt echt enorm interessant. Je weet dat je er niet alleen voor staat. Je kan altijd rekenen op je collega’s.
Voor de start van het schooljaar moeten de leerkrachten per leerjaar een jaarplan opstellen. Dit doen ze in overleg met leerkrachten uit hetzelfde jaar. De leerkrachten uit elk jaar moeten immers dezelfde lessen geven.
Daarnaast stellen ze ook alle testen samen op.
De leerkrachten komen hier ook veel samen om te discussiëren over hun manier van lesgeven, eventuele problemen,… waarbij ze hulp vragen aan elkaar. Dit klinkt echt enorm interessant. Je weet dat je er niet alleen voor staat. Je kan altijd rekenen op je collega’s.
zondag 4 november 2007
Jonkheer Jelle stelt voor: BASCO's 4
Jonkheer Jelle heeft terug er terug een leuke week opzitten.
Hij maakte kennis met zijn stageschool waar ze hem ontvangden als een prins, hij kreeg zijn eerste Bulgaarse lessen en hij maakte een leuke uitstap naar 'Arbanassi'. Hieronder vind je een filmpje:
Uiteraard stuurde hij zijn competentieverslag door naar Zijne Majesteit.
Hieronder vind je zijn verslag:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Door mijn deelname aan de les ‘child literature’ leerde ik terug wat bij om kinderliteratuur doeltreffend te integreren in het lager onderwijs.
In deze les bespraken we aan welke criteria prentenboeken moeten voldoen.
De Bulgaarse criteria voor het selecteren van prentenboeken zijn eigenlijk praktisch dezelfde als deze van bij ons.
Bij ons besteedt men ook aandacht aan het sociaal-emotionele aspect.
Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb ook al een aantal Nederlandse lessen gegeven aan een kotgenoot. Hij wil heel graag de Nederlandse taal kennen omdat onze taal hier in Bulgarije enorm in trek is. Meer en meer Belgische bedrijven vestigen zich namelijk hier in Bulgarije. Ook start een Belgisch bedrijf nu met een callcenter hier in de universiteit voor studenten die een centje willen bijverdienen. Een vereiste is dat je Nederlands en/of Frans spreekt. Mijn kotgenoot spreekt al Engels en Frans, dus Nederlands wil hij er graag bijnemen.
De beginsituatie van mijn kotgenoot is dus nul. In de eerste les leerde ik hem het Nederlands lezen. Daarna werden eenvoudige woordjes aangebracht in combinatie met de werkwoorden ‘zijn’ en ‘hebben’.
De jonkheer als opvoeder:
Dinsdag maakte ik een bezoek aan de lagere school waar ik stage mag lopen. Ik kreeg er een korte rondleiding door de directrice.
In deze school is er een goede discipline. Toen ik een klas binnenkwam van het derde leerjaar, ging iedereen spontaan rechtstaan voor de directrice.
Daarnaast kreeg ik de kans om mij voor te stellen aan de leerlingen (in het Engels). Ik stelde ook een aantal vraagjes. Ik schrok wel toen de leerlingen antwoordden op mijn vragen. Wanneer ik een leerling aanduidde om te antwoorden, ging deze spontaan rechtstaan. Dit is vrij ouderwets, maar ik hou er wel van.
De jonkheer als innovator en onderzoeker:
As innovator ben ik weinig gegroeid deze week. Tijdens de les ‘child literature’ leerde ik weinig nieuwe zaken bij. Deze theorie is namelijk zeer gelijkaardig als deze uit de didactieklessen van Mevr. Debo.
Ik heb al een presentatie voorbereid over België. Volgende week moeten ik en Joke (die Belgische erasmusstudent) onze presentatie voorleggen aan onze coördinator. Joke was in ieder geval aangenaam verrast over mijn presentatie.
De jonkheer als cultuurparticipant:
Zaterdag bezochten we een van de oudste dorpen van Bulgarije, ‘Arbanassi’.
Je vindt er enorm veel traditionele huizen. De benedenverdieping is altijd in steen, de verdiepingen erboven zijn in hout. Steen was zo’n 600 jaar terug enorm duur. Maar in deze periode was een versterkte benedenverdieping noodzakelijk omdat de Ottomanen de Bulgaren elk moment konden aanvallen.
We bezochten ook de oudste kerk van het dorp. Het werd gebouwd in de 13de eeuw. De kerk ziet er uit als een normaal huis. De reden hiervoor is dat de Ottomanen het Christelijk geloof verboden. Uiteraard wilden de Bulgaren hun God niet opgeven en bouwden ze kerken die eruitzagen als huizen. De binnenkant is enorm prachtig met de vele kleurrijke iconen.
Hierna bezochten we een van de vele kloosters. Het klooster dat we bezochten was een vrouwenklooster. De zusters zijn van kop tot teen in het zwart gekleed. Hun klederdracht is in de stijl van de Maagd Maria.
En enkele attitudes:
Zin voor samenwerking:
A6 Voor onze presentatie over België kunnen Joke en ik het goed vinden. We werken goed samen en we vullen elkaar aan.
Gerichtheid op adequaat en correct taalgebruik en communicatie (met andere andere talen):
A10 Mijn Bulgaarse lessen gaan vlot. Ik ben al redelijk goed weg met de taal. Dit is ook enorm belangrijk, omdat ik straks stage heb. Ik wil de leerlingen zoveel mogelijk kunnen helpen en vaak zal dit niet altijd mogelijk zijn in het Engels.
Hij maakte kennis met zijn stageschool waar ze hem ontvangden als een prins, hij kreeg zijn eerste Bulgaarse lessen en hij maakte een leuke uitstap naar 'Arbanassi'. Hieronder vind je een filmpje:
Uiteraard stuurde hij zijn competentieverslag door naar Zijne Majesteit.
Hieronder vind je zijn verslag:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Door mijn deelname aan de les ‘child literature’ leerde ik terug wat bij om kinderliteratuur doeltreffend te integreren in het lager onderwijs.
In deze les bespraken we aan welke criteria prentenboeken moeten voldoen.
De Bulgaarse criteria voor het selecteren van prentenboeken zijn eigenlijk praktisch dezelfde als deze van bij ons.
Bij ons besteedt men ook aandacht aan het sociaal-emotionele aspect.
Het klinkt misschien vreemd, maar ik heb ook al een aantal Nederlandse lessen gegeven aan een kotgenoot. Hij wil heel graag de Nederlandse taal kennen omdat onze taal hier in Bulgarije enorm in trek is. Meer en meer Belgische bedrijven vestigen zich namelijk hier in Bulgarije. Ook start een Belgisch bedrijf nu met een callcenter hier in de universiteit voor studenten die een centje willen bijverdienen. Een vereiste is dat je Nederlands en/of Frans spreekt. Mijn kotgenoot spreekt al Engels en Frans, dus Nederlands wil hij er graag bijnemen.
De beginsituatie van mijn kotgenoot is dus nul. In de eerste les leerde ik hem het Nederlands lezen. Daarna werden eenvoudige woordjes aangebracht in combinatie met de werkwoorden ‘zijn’ en ‘hebben’.
De jonkheer als opvoeder:
Dinsdag maakte ik een bezoek aan de lagere school waar ik stage mag lopen. Ik kreeg er een korte rondleiding door de directrice.
In deze school is er een goede discipline. Toen ik een klas binnenkwam van het derde leerjaar, ging iedereen spontaan rechtstaan voor de directrice.
Daarnaast kreeg ik de kans om mij voor te stellen aan de leerlingen (in het Engels). Ik stelde ook een aantal vraagjes. Ik schrok wel toen de leerlingen antwoordden op mijn vragen. Wanneer ik een leerling aanduidde om te antwoorden, ging deze spontaan rechtstaan. Dit is vrij ouderwets, maar ik hou er wel van.
De jonkheer als innovator en onderzoeker:
As innovator ben ik weinig gegroeid deze week. Tijdens de les ‘child literature’ leerde ik weinig nieuwe zaken bij. Deze theorie is namelijk zeer gelijkaardig als deze uit de didactieklessen van Mevr. Debo.
Ik heb al een presentatie voorbereid over België. Volgende week moeten ik en Joke (die Belgische erasmusstudent) onze presentatie voorleggen aan onze coördinator. Joke was in ieder geval aangenaam verrast over mijn presentatie.
De jonkheer als cultuurparticipant:
Zaterdag bezochten we een van de oudste dorpen van Bulgarije, ‘Arbanassi’.
Je vindt er enorm veel traditionele huizen. De benedenverdieping is altijd in steen, de verdiepingen erboven zijn in hout. Steen was zo’n 600 jaar terug enorm duur. Maar in deze periode was een versterkte benedenverdieping noodzakelijk omdat de Ottomanen de Bulgaren elk moment konden aanvallen.
We bezochten ook de oudste kerk van het dorp. Het werd gebouwd in de 13de eeuw. De kerk ziet er uit als een normaal huis. De reden hiervoor is dat de Ottomanen het Christelijk geloof verboden. Uiteraard wilden de Bulgaren hun God niet opgeven en bouwden ze kerken die eruitzagen als huizen. De binnenkant is enorm prachtig met de vele kleurrijke iconen.
Hierna bezochten we een van de vele kloosters. Het klooster dat we bezochten was een vrouwenklooster. De zusters zijn van kop tot teen in het zwart gekleed. Hun klederdracht is in de stijl van de Maagd Maria.
En enkele attitudes:
Zin voor samenwerking:
A6 Voor onze presentatie over België kunnen Joke en ik het goed vinden. We werken goed samen en we vullen elkaar aan.
Gerichtheid op adequaat en correct taalgebruik en communicatie (met andere andere talen):
A10 Mijn Bulgaarse lessen gaan vlot. Ik ben al redelijk goed weg met de taal. Dit is ook enorm belangrijk, omdat ik straks stage heb. Ik wil de leerlingen zoveel mogelijk kunnen helpen en vaak zal dit niet altijd mogelijk zijn in het Engels.
woensdag 31 oktober 2007
Jonkheer Jelle stelt voor: Basco's 3
Jonkheer Jelle heeft dezer dagen weinig meegemaakt.
Maandag startte zijn eerste les Bulgaars. Jonkheer Jelle spreekt al een woordje Bulgaars waardoor hij eigenlijk weinig bijleerde.
Gisteren had Jonkheer Jelle een afspraak in de lagere school waar hij later stage zal lopen.
De leerkrachten en directie waren enorm enthousiast en ontvangden hem uiteraard als een echte prins.
De directie stelde jonkheer Jelle ook voor aan een aantal jonkheerklassen. De jonkvrouwen en jonkheren in spe stelden zich voor in het Engels. De jonkheer zag dat er een goede discipline was in deze school. Wanneer de leerlingen iets zeggen, gaan ze rechtstaan...
Daarnaast stelt jonkheer Jelle zijn Basco's voor:
De leraar als begeleider van leerprocessen:
Tijdens de les ‘child literature’ bespraken we met welke criteria we moeten rekening houden om kinderliteratuur te selecteren.
We kwamen tot de conclusie dat alles begint bij de beginsituatie en de doelstellingen. Wanneer we deze twee zaken kennen, kunnen we op zoek gaan naar de meest geschikte kinderliteratuur.
Om kinderliteratuur in de klas te brengen is het aspect ‘plezier’ ook enorm belangrijk. Wanneer dit aanwezig is, zullen de vooropgestelde doelstellingen sneller bereikt worden.
Als slot van de les kregen we elk 5 minuten om een definitie te bedenken waar kinderliteratuur aan moet voldoen en wat wij als leerkracht belangrijk vinden.
Dit was mijn definitie:
“Kinderliteratuur zijn verhalen, gedichten, brieven, conversaties, … die aansluiten bij de beginsituatie van de kinderen en de vooropgestelde doelstellingen van de leerkracht. Kinderliteratuur moet vooral kinderen animeren, hun taal en zicht op de ‘wereld’ verruimen.”
We kwamen tot de conclusie dat alles begint bij de beginsituatie en de doelstellingen. Wanneer we deze twee zaken kennen, kunnen we op zoek gaan naar de meest geschikte kinderliteratuur.
Om kinderliteratuur in de klas te brengen is het aspect ‘plezier’ ook enorm belangrijk. Wanneer dit aanwezig is, zullen de vooropgestelde doelstellingen sneller bereikt worden.
Als slot van de les kregen we elk 5 minuten om een definitie te bedenken waar kinderliteratuur aan moet voldoen en wat wij als leerkracht belangrijk vinden.
Dit was mijn definitie:
“Kinderliteratuur zijn verhalen, gedichten, brieven, conversaties, … die aansluiten bij de beginsituatie van de kinderen en de vooropgestelde doelstellingen van de leerkracht. Kinderliteratuur moet vooral kinderen animeren, hun taal en zicht op de ‘wereld’ verruimen.”
De leraar als opvoeder:
Wanneer ik een afspraak heb, zorg ik dat ik toch minimum 5 minuten op voorhand aanwezig ben.
Hier in Bulgarije is dit precies geen prioriteit. Iedereen komt hier te laat of daagt gewoon niet op.
Dat de Bulgaarse studenten niet stipt zijn, daar kan ik nog inkomen, maar leerkrachten…
Ik heb bijvoorbeeld 45 minuten moeten wachten op de leerkracht Bulgaars.
Daarnaast werd er van ons verwacht om thuis onze artikels rond kinderliteratuur door te nemen. Dat niet iedereen dit doet, daar kan ik nog inkomen. Maar dat ik de enige was?
Ik kan hieruit maar twee conclusies trekken: Ofwel ben ik van nature vrij punctueel ofwel ben ik een strever.
Hier in Bulgarije is dit precies geen prioriteit. Iedereen komt hier te laat of daagt gewoon niet op.
Dat de Bulgaarse studenten niet stipt zijn, daar kan ik nog inkomen, maar leerkrachten…
Ik heb bijvoorbeeld 45 minuten moeten wachten op de leerkracht Bulgaars.
Daarnaast werd er van ons verwacht om thuis onze artikels rond kinderliteratuur door te nemen. Dat niet iedereen dit doet, daar kan ik nog inkomen. Maar dat ik de enige was?
Ik kan hieruit maar twee conclusies trekken: Ofwel ben ik van nature vrij punctueel ofwel ben ik een strever.
De leraar als cultuurparticipant:
Vandaag (zondag) zijn er gemeenteraadsverkiezingen hier in Bulgarije.
Donderdagmiddag was er in het centrum een debat tussen de huidige burgemeester van Veliko Turnovo en een kandidaat-burgemeester. Uiteraard begreep ik er niets van, maar het was wel interessant om dit eens mee te maken.
Hier in Bulgarije worden de namen van personen gevierd. Dit is een oude Christelijke traditie dat bij ons praktisch niet meer bestaat. Bij vele families zijn de naamdagen belangrijker dan de verjaardagen.Vrijdag was het de naamdag van de heilige Dimitur en Ivan. Dit zijn de belangrijkste heiligen van Bulgarije. Dus overal was er een groot feest. Er waren oa. optredens van plaatselijke zangtalenten.
Donderdagmiddag was er in het centrum een debat tussen de huidige burgemeester van Veliko Turnovo en een kandidaat-burgemeester. Uiteraard begreep ik er niets van, maar het was wel interessant om dit eens mee te maken.
Hier in Bulgarije worden de namen van personen gevierd. Dit is een oude Christelijke traditie dat bij ons praktisch niet meer bestaat. Bij vele families zijn de naamdagen belangrijker dan de verjaardagen.Vrijdag was het de naamdag van de heilige Dimitur en Ivan. Dit zijn de belangrijkste heiligen van Bulgarije. Dus overal was er een groot feest. Er waren oa. optredens van plaatselijke zangtalenten.
Nog enkele attitudes van jonkheer Jelle:
Kritische ingesteldheid:
Van onze docent Bulgaars kregen we de taak om een boek met Bulgaarse conversaties te zoeken. Het is de bedoeling om dit boek dan te hanteren in de Bulgaarse lessen, maar ook als zelfstudie.
Zelf vind ik het vrij handig dat deze conversaties ook verduidelijkt worden in het Engels. De anderen vonden dit minder goed want dan leer je minder vlug de Bulgaarse taal. Dit is wel correct, maar voor zelfstudie vind ik dit niet echt handig. Ik kon hen uiteindelijk overhalen.
Leergierigheid:
Zelf vind ik het vrij handig dat deze conversaties ook verduidelijkt worden in het Engels. De anderen vonden dit minder goed want dan leer je minder vlug de Bulgaarse taal. Dit is wel correct, maar voor zelfstudie vind ik dit niet echt handig. Ik kon hen uiteindelijk overhalen.
Leergierigheid:
Maandag maakte ik kennis met de docent Nederlands hier aan de universiteit. Ik zou het enorm plezierig en leerrijk vinden mocht ik kunnen Nederlands geven aan de studenten hier en vertellen over de Belgische (Vlaamse) cultuur.
Organistatievermogen:
Zoals ik al hierboven heb vermeld, ben ik stipt!
До скоро ....
maandag 22 oktober 2007
jonkheer jelle stelt voor: BASCO 2
Jonkheer Jelle heeft terug een goede week achter de rug. Hij was op uistap naar de Tsarevits, de woonst van zijn oom (zie basco's).
Hij ontmoette ook een Bulgaarse jonkvrouwdocent Nederlandse taal en cultuur. Ze stelde de jonkheer zelfs voor om wat jonkheerlessen te geven rond zijn cultuur en taal. (later meer hierover)
Raar maar waar, het Nederlands biedt veel mogelijkheden hier in Bulgarije. Het bedrijf IMRO richtte een tweetal jaren geleden een burcht op in Sofia. Dit bedrijf beschikt oa. over een callcenter. Dus wanneer wij bellen naar een callcenter zit de kans er dik in dat we doorverbonden worden met een Bulgaar.
Deze jonkvrouwen en jonkheren leerden in een sneltempo onze Nederlandse taal en cultuur. Ze kunnen zelfs meepraten over het weer en de politiek in het koninkrijk van Zijne Majesteit! Echt enorm interessant. Wanneer je meer informatie hierover wilt, kan je altijd dit filmpje bekijken of surfen naar http://www.imro.be/:
IMRO wil nu ook een callcenter oprichten in de univerisiteit van jonkheer Jelle. Donderdag komt een hele Belgische delegatie langs om uit te zoeken wat de mogelijkheden hier precies zijn . De jonkheer zal zeker eens een kijkje gaan nemen.
BASCO's 2 aan Zijne Majesteit:
--> De leraar als begeleider van leerprocessen:
Nog steeds heb ik geen stage kunnen doen.
Ik ben wel niet bij de pakken blijven zitten. Van mijn coördinator en tevens docent pedagogie kreeg ik een boekje toegestopt rond het aanbrengen van een vreemde taal. Dit boekje is als het ware een leidraad waarin alle nodige info staat om leerlingen succesvol te begeleiden tot het beheersen van een vreemde taal. In dit geval het Engels. Wanneer ik later stage doe, kan ik dus altijd terugvallen op dit boek. (Wendy A. Scott & Lisbeth H. Ytreberg, Teaching English to children (Longman keys to language teaching). London. Longman, 1990)
Bij het doornemen van deze leidraad waren er opvallend veel gelijkenissen met onze didactische kijk op het aanbrengen van Frans als een vreemde taal.
De algemene boodschap om je leerlingen succesvol te begeleiden is dat je vertrekt vanuit hun leefwereld. Dit wil dus zeggen dat ze zich aangesproken voelen door het inbrengen van een speels element, succeservaring en rekening te houden met ‘elk’ kind.
Het eerste hoofdstuk richt zich vooral op de beginsituatie van je klas. Logisch dus dat dit aspect eerst wordt besproken. In het begin zijn de kinderen vrij homogeen. Maar dit evolueert uiteraard. Het belangrijkste wat ik haal uit dit hoofdstuk is vooral om deze evolutie bij elk kind op te volgen. Dit kan je doen door bij elk kind een soort fiche aan te maken waarop je hun evolutie in kaart brengt. Zo kan je ook makkelijker problemen ontdekken en van hieruit dan de nodige maatregelen treffen.
In het tweede hoofdstuk praat men hoe je een goede klasmanager bent. Het gaat hier vooral over het creëren van een leerrijke omgeving door het hanteren van verschillende groeperingsvormen, je klasinrichting, je houding tegenover de kinderen (respect) en het Engels ook gebruiken in andere vakken.
In hoofdstuk drie t.e.m. 6 worden de vier taalvaardigheden besproken. Deze zijn luisteren, spreken, lezen en schrijven.
Voor elke taalvaardigheid worden er een reeks werkvormen aangeboden. Deze zijn vooral speels en je kan ze in ‘elke’ les toepassen. Het belangrijkste is vooral om zo weinig mogelijk te vertalen naar de moedertaal. Het is dus belangrijk om te zoeken naar manieren om iets duidelijk te maken.
Om een vreemde taal aan te bieden is het belangrijk om thematisch te werken (hoofdstuk 7). Vanuit een bepaald thema kan je dus je inhouden gaan bepalen.
Als laatste hoofdstuk gaat het vooral om je werk te plannen (leerkracht als organisator).
--> De leraar als inhoudelijk expert:
Om mijn stages goed te laten verlopen heb ik me dus al sterk voorbereid.
Ik heb reeds de didactiek verworven om Engels als vreemde taal aan te brengen. (zie leraar als begeleider van leerprocessen)
Daarnaast heb ik ook een aantal leerboeken rond wiskunde en de muzische vakken meegekregen. Deze heb ik al grondig doorgenomen waardoor ik uiteraard op inhoudelijk vlak sterker sta.
Het belangrijkste is voornamelijk het aanbrengen van wiskunde. Deze didactiek moet ik nog grondig doornemen zodat ik deze ook kan toepassen in de praktijk. Uiteraard zal ik hierover pas meer kunnen vertellen wanneer ik effectief een wiskundeles heb geobserveerd. Maar ik heb toch al eens kunnen proeven.
--> De leraar als organisator:
Momenteel ben ik als organisator niet slecht. Ik heb een goede planning waarbij mijn werk niet wordt opgeslorpt door onvoorziene omstandigheden.
Uiteraard kan ik nog niet met de volle honderd procent victorie kraaien. Mijn stages moeten echter nog beginnen, dus pas dan zal ik zeker meer weten of mijn organisatorisch talent effectief is of niet.
Doch ben ik momenteel vrij zenuwachtig. Mijn departementale coördinator is afwezig waardoor een aantal zaken, zoals mijn ‘learning agreement’, nog niet volledig in orde zijn. Wij Belgen zijn vrij punctueel, wat de Bulgaren opvallend minder zijn.
--> De leraar als innovator en onderzoeker:
Ik heb mijn muzische lessen en ideeën voorgelegd aan mijn stagecoördinator. Ze vond mijn ideeën vrij innovatief. Ik kan me dit wel voorstellen. In Bulgarije heeft men een werkboek rond beeldopvoeding en muzikale opvoeding. In dit werkboek wordt er vrij veel theorie aangebracht. In België is de aanbod van theorie in de muzische vakken nihil. Vooral ervaring en doen staan bij ons centraal. Dus op dit moment ben ik dus zeker innovatief.
Daarnaast heb ik ook een aantal hoekenwerken aan haar voorgelegd. In Bulgarije kent men dit praktisch niet. Ze vond deze hoekenwerken OK, maar was niet volledig overtuigd.
--> De leraar als cultuurparticipant:
Zaterdag was er, samen met de andere erasmusstudenten, een uitstap naar de ‘Tsarevets’.
We kregen er een rondleiding door een gids. Het was een zeer interessante uitstap want geschiedenis is mijn ding. Ik hou van alles uit het verleden.
Mijn stad ‘Veliko Turnovo’ is de oude hoofdstad van Bulgarije. Van 1185-1396 was dit het centrum van Bulgarije. Alle beslissingen werden genomen in de burcht van de Tsar. Deze burcht ligt op een berg en dus moeilijk te bereiken voor indringers. In de burcht woonden zo’n 25000 mensen. Dit was vrij gigantisch want in die tijd was Constantinopel de grootste stad met zo’n 50000 inwoners. Dus Veliko Turnovo moest in die tijd zeker niet onderdoen.
Van de Tsarevets zijn enkel nog de fundaties en de omwallingen intact. Deze werden vernield toen het Ottomaanse volk Bulgarije binnendrong.
Een belangrijk weetje: de graaf van Vlaanderen uit die tijd (een zekere Boudewijn) werd gevangen genomen door de Bulgaren en opgesloten in één van de torens van de Tsarevets. Men heeft nooit meer iets van hem gehoord. Een verhaal zegt dat de Bulgaarse koningin verliefd op hem kwam en ze samen nog lang en gelukkig leefden in Bulgarije.
Naast deze uitstap heb ik ook de Orthodoxe kerk bezocht. Enorm prachtig, vooral langs de binnenkant met de vele iconen. Ik hoop om eens een ‘eucharistieviering’ bij te wonen. Het schijnt dat dit vrij interessant is.
De Bulgaren zijn echter niet religieus. Enkel de oude generatie houdt zich nog aan de tradities zoals: een weduwe draagt enkel zwarte kledij, bij een overlijden hangt men aan de voordeur een zwarte strik, …
Nog enkele attitudes van de jonkheer:
A1: Zelf sta ik momenteel machteloos tegenover de staking. Ik kan weinig beslissingen nemen. Het probleem is dat ik niet naar de school kan want er is niemand aanwezig.
A2: Met mijn stagecoördinator klikt het vrij goed. We kunnen goed praten. Ik heb veel interesse in haar visie en zij in de mijne.
A4: Leergierig ben ik zeker. Ik leer veel bij over de taal, de cultuur, maar zeer belangrijk over de nodige didactiek die ik hier zal nodig hebben.
A5: Momenteel is mijn organisatie doelgericht. Uiteraard is mijn administratiewerk nu vrij beperkt waardoor het vrij eenvoudig is om te plannen.
A6: Tijdens een volgende erasmusavond is het de bedoeling dat we ons land op een creatieve manier voorstellen. Voor dit werk ik samen met een Belgisch meisje dat hier aanwezig is. We zullen dus goed moeten samenwerken.
A8: Mijn muzische lessen werden goedgekeurd door mijn coördinator. Dus ik kan zeggen dat ik creatief ingesteld ben.
A9: Door de staking moet ik me wel flexibel opstellen. Zo bekijk ik nu veel werkboeken en didactische boeken zodat ik voor de volle honderd procent klaar ben voor de stages.
A10: Maandag start ik met mijn eerste Bulgaarse les. Daarnaast begrijp en spreek ik al beter Bulgaars. Ik vraag ook aan mijn kotgenoten om zoveel mogelijk Bulgaars te praten. Zo leer ik het ook veel vlugger.
До скоро...
Nog een filmpje van jonkheer Jelle:
Hij ontmoette ook een Bulgaarse jonkvrouwdocent Nederlandse taal en cultuur. Ze stelde de jonkheer zelfs voor om wat jonkheerlessen te geven rond zijn cultuur en taal. (later meer hierover)
Raar maar waar, het Nederlands biedt veel mogelijkheden hier in Bulgarije. Het bedrijf IMRO richtte een tweetal jaren geleden een burcht op in Sofia. Dit bedrijf beschikt oa. over een callcenter. Dus wanneer wij bellen naar een callcenter zit de kans er dik in dat we doorverbonden worden met een Bulgaar.
Deze jonkvrouwen en jonkheren leerden in een sneltempo onze Nederlandse taal en cultuur. Ze kunnen zelfs meepraten over het weer en de politiek in het koninkrijk van Zijne Majesteit! Echt enorm interessant. Wanneer je meer informatie hierover wilt, kan je altijd dit filmpje bekijken of surfen naar http://www.imro.be/:
IMRO wil nu ook een callcenter oprichten in de univerisiteit van jonkheer Jelle. Donderdag komt een hele Belgische delegatie langs om uit te zoeken wat de mogelijkheden hier precies zijn . De jonkheer zal zeker eens een kijkje gaan nemen.
BASCO's 2 aan Zijne Majesteit:
--> De leraar als begeleider van leerprocessen:
Nog steeds heb ik geen stage kunnen doen.
Ik ben wel niet bij de pakken blijven zitten. Van mijn coördinator en tevens docent pedagogie kreeg ik een boekje toegestopt rond het aanbrengen van een vreemde taal. Dit boekje is als het ware een leidraad waarin alle nodige info staat om leerlingen succesvol te begeleiden tot het beheersen van een vreemde taal. In dit geval het Engels. Wanneer ik later stage doe, kan ik dus altijd terugvallen op dit boek. (Wendy A. Scott & Lisbeth H. Ytreberg, Teaching English to children (Longman keys to language teaching). London. Longman, 1990)
Bij het doornemen van deze leidraad waren er opvallend veel gelijkenissen met onze didactische kijk op het aanbrengen van Frans als een vreemde taal.
De algemene boodschap om je leerlingen succesvol te begeleiden is dat je vertrekt vanuit hun leefwereld. Dit wil dus zeggen dat ze zich aangesproken voelen door het inbrengen van een speels element, succeservaring en rekening te houden met ‘elk’ kind.
Het eerste hoofdstuk richt zich vooral op de beginsituatie van je klas. Logisch dus dat dit aspect eerst wordt besproken. In het begin zijn de kinderen vrij homogeen. Maar dit evolueert uiteraard. Het belangrijkste wat ik haal uit dit hoofdstuk is vooral om deze evolutie bij elk kind op te volgen. Dit kan je doen door bij elk kind een soort fiche aan te maken waarop je hun evolutie in kaart brengt. Zo kan je ook makkelijker problemen ontdekken en van hieruit dan de nodige maatregelen treffen.
In het tweede hoofdstuk praat men hoe je een goede klasmanager bent. Het gaat hier vooral over het creëren van een leerrijke omgeving door het hanteren van verschillende groeperingsvormen, je klasinrichting, je houding tegenover de kinderen (respect) en het Engels ook gebruiken in andere vakken.
In hoofdstuk drie t.e.m. 6 worden de vier taalvaardigheden besproken. Deze zijn luisteren, spreken, lezen en schrijven.
Voor elke taalvaardigheid worden er een reeks werkvormen aangeboden. Deze zijn vooral speels en je kan ze in ‘elke’ les toepassen. Het belangrijkste is vooral om zo weinig mogelijk te vertalen naar de moedertaal. Het is dus belangrijk om te zoeken naar manieren om iets duidelijk te maken.
Om een vreemde taal aan te bieden is het belangrijk om thematisch te werken (hoofdstuk 7). Vanuit een bepaald thema kan je dus je inhouden gaan bepalen.
Als laatste hoofdstuk gaat het vooral om je werk te plannen (leerkracht als organisator).
--> De leraar als inhoudelijk expert:
Om mijn stages goed te laten verlopen heb ik me dus al sterk voorbereid.
Ik heb reeds de didactiek verworven om Engels als vreemde taal aan te brengen. (zie leraar als begeleider van leerprocessen)
Daarnaast heb ik ook een aantal leerboeken rond wiskunde en de muzische vakken meegekregen. Deze heb ik al grondig doorgenomen waardoor ik uiteraard op inhoudelijk vlak sterker sta.
Het belangrijkste is voornamelijk het aanbrengen van wiskunde. Deze didactiek moet ik nog grondig doornemen zodat ik deze ook kan toepassen in de praktijk. Uiteraard zal ik hierover pas meer kunnen vertellen wanneer ik effectief een wiskundeles heb geobserveerd. Maar ik heb toch al eens kunnen proeven.
--> De leraar als organisator:
Momenteel ben ik als organisator niet slecht. Ik heb een goede planning waarbij mijn werk niet wordt opgeslorpt door onvoorziene omstandigheden.
Uiteraard kan ik nog niet met de volle honderd procent victorie kraaien. Mijn stages moeten echter nog beginnen, dus pas dan zal ik zeker meer weten of mijn organisatorisch talent effectief is of niet.
Doch ben ik momenteel vrij zenuwachtig. Mijn departementale coördinator is afwezig waardoor een aantal zaken, zoals mijn ‘learning agreement’, nog niet volledig in orde zijn. Wij Belgen zijn vrij punctueel, wat de Bulgaren opvallend minder zijn.
--> De leraar als innovator en onderzoeker:
Ik heb mijn muzische lessen en ideeën voorgelegd aan mijn stagecoördinator. Ze vond mijn ideeën vrij innovatief. Ik kan me dit wel voorstellen. In Bulgarije heeft men een werkboek rond beeldopvoeding en muzikale opvoeding. In dit werkboek wordt er vrij veel theorie aangebracht. In België is de aanbod van theorie in de muzische vakken nihil. Vooral ervaring en doen staan bij ons centraal. Dus op dit moment ben ik dus zeker innovatief.
Daarnaast heb ik ook een aantal hoekenwerken aan haar voorgelegd. In Bulgarije kent men dit praktisch niet. Ze vond deze hoekenwerken OK, maar was niet volledig overtuigd.
--> De leraar als cultuurparticipant:
Zaterdag was er, samen met de andere erasmusstudenten, een uitstap naar de ‘Tsarevets’.
We kregen er een rondleiding door een gids. Het was een zeer interessante uitstap want geschiedenis is mijn ding. Ik hou van alles uit het verleden.
Mijn stad ‘Veliko Turnovo’ is de oude hoofdstad van Bulgarije. Van 1185-1396 was dit het centrum van Bulgarije. Alle beslissingen werden genomen in de burcht van de Tsar. Deze burcht ligt op een berg en dus moeilijk te bereiken voor indringers. In de burcht woonden zo’n 25000 mensen. Dit was vrij gigantisch want in die tijd was Constantinopel de grootste stad met zo’n 50000 inwoners. Dus Veliko Turnovo moest in die tijd zeker niet onderdoen.
Van de Tsarevets zijn enkel nog de fundaties en de omwallingen intact. Deze werden vernield toen het Ottomaanse volk Bulgarije binnendrong.
Een belangrijk weetje: de graaf van Vlaanderen uit die tijd (een zekere Boudewijn) werd gevangen genomen door de Bulgaren en opgesloten in één van de torens van de Tsarevets. Men heeft nooit meer iets van hem gehoord. Een verhaal zegt dat de Bulgaarse koningin verliefd op hem kwam en ze samen nog lang en gelukkig leefden in Bulgarije.
Naast deze uitstap heb ik ook de Orthodoxe kerk bezocht. Enorm prachtig, vooral langs de binnenkant met de vele iconen. Ik hoop om eens een ‘eucharistieviering’ bij te wonen. Het schijnt dat dit vrij interessant is.
De Bulgaren zijn echter niet religieus. Enkel de oude generatie houdt zich nog aan de tradities zoals: een weduwe draagt enkel zwarte kledij, bij een overlijden hangt men aan de voordeur een zwarte strik, …
Nog enkele attitudes van de jonkheer:
A1: Zelf sta ik momenteel machteloos tegenover de staking. Ik kan weinig beslissingen nemen. Het probleem is dat ik niet naar de school kan want er is niemand aanwezig.
A2: Met mijn stagecoördinator klikt het vrij goed. We kunnen goed praten. Ik heb veel interesse in haar visie en zij in de mijne.
A4: Leergierig ben ik zeker. Ik leer veel bij over de taal, de cultuur, maar zeer belangrijk over de nodige didactiek die ik hier zal nodig hebben.
A5: Momenteel is mijn organisatie doelgericht. Uiteraard is mijn administratiewerk nu vrij beperkt waardoor het vrij eenvoudig is om te plannen.
A6: Tijdens een volgende erasmusavond is het de bedoeling dat we ons land op een creatieve manier voorstellen. Voor dit werk ik samen met een Belgisch meisje dat hier aanwezig is. We zullen dus goed moeten samenwerken.
A8: Mijn muzische lessen werden goedgekeurd door mijn coördinator. Dus ik kan zeggen dat ik creatief ingesteld ben.
A9: Door de staking moet ik me wel flexibel opstellen. Zo bekijk ik nu veel werkboeken en didactische boeken zodat ik voor de volle honderd procent klaar ben voor de stages.
A10: Maandag start ik met mijn eerste Bulgaarse les. Daarnaast begrijp en spreek ik al beter Bulgaars. Ik vraag ook aan mijn kotgenoten om zoveel mogelijk Bulgaars te praten. Zo leer ik het ook veel vlugger.
До скоро...
Nog een filmpje van jonkheer Jelle:
woensdag 17 oktober 2007
Jonkheer jelle ontmoet erasmusjonkheren en erasmusjonkvrouwen...
Jonkheer Jelle had gisteren een erasmusbijeenkomst. Daar ontmoette hij een aantal Polen, Tsjechen en een Letse. De jonkheer was de enige westerling.
Rond 'de ronde tafel' moest iedereen zich kort voorstellen.
Met deze groep zal de jonkheer een aantal uitstappen maken.
Zaterdag is er een uitstap voorzien naar de 'Tsarevits'. Dit is een oude burcht van een voormalige Tsar.
In een volgende bijeenkomst is het de bedoeling dat de jonkheren en jonkvrouwen hun land voorstellen op een leuke, creatieve manier.
Toen de bijeenkomst afgelopen was, ging de jonkheer terug naar zijn stulpje. Plotseling kwamen er drie Bulgaarse jonkvrouwen op hem af. Ze begonnen tegen hem in het Nederlands te praten. Uiteraard schrok de jonkheer zich een bult. Deze jonkvrouwen studeren hier Nederlands aan de universiteit. Dus de jonkheer heeft terug nieuwe vrienden gemaakt.
Gisteren kreeg de jonkheer de kans om een aantal werkboeken in te kijken van het eerste leerjaar. In België heb je keuze uit meerdere methodes. Hier in Bulgarije uit slechts 1.
De leesmethode bevat de volgende structuur:
1. Mondelinge taalvaardigheid waarbij de lln vertellen over prenten.
2. Mondelinge taalvaardigheid waarbij de lln vertellen over prenten waarbij ze de structuur van een vraagzin en een gewone zin gebruiken.
3. De lln leren woorden hakken.
4. De lln maken het onderscheid tussen klinker en medeklinker van een woord. (De klinkers staan in het rood, de medekinkers in het blauw. In Bulgarije maakt men niet het onderscheid tussen kop-buik-staart.)
5. De letters worden stap voor stap aangebracht. Zowel in drukletters als in geschreven letters. Deze letters leren ze ook schrijven. Dit wordt allemaal opgenomen in dit werkboek/handboek.
6. De lln leren verschillende woorden waarbij de aangeleerde letter in voorkomt. (De structuur van deze woorden worden gevisualiseerd, waarbij enkel de nieuwe letter zichtbaar is.)
7. Uiteraard, net zoals bij ons, gaat men met de gekende letters woorden maken.
8. Wanneer de leerlingen alle letters kennen, worden er zinnen gelezen waarbij men dan ook de correcte grammatica aanbrengt.
-> Belangrijk om te weten: Lezen zorgt hier voor weinig tot geen problemen. Dit komt omdat ze het Cyrillisch alfabet hanteren. Elke klank heeft een ander teken.(er zijn 33 tekens) Dus wanneer je alle tekens kent, kan je alle mogelijke woorden en zinnen lezen. Zij komen dus niet voor het probleem te staan dat één teken, meerdere klanken kan hebben. Spellingsproblemen hebben zij dus ook bitter weinig.
Wanneer de lln Engels leren, komen ze natuurlijk in aanraking met ons Latijns alfabet. Zeer vreemd, maar de leerlingen hebben hier geen problemen mee. Dit komt vooral doordat ze veel in contact komen met Engels,nl. via tv, computer, boeken,...
Naast het werkboek/handboek rond taalvaardigheid, kon de jonkheer ook andere werkboeken/handboeken inkijken. In Bulgarije gebruiken ze een werkboek voor muziek-en beeldopvoeding. Deze werkboeken zorgen voor een gezonde mix tussen theorie en praktijk.
Bij de wiskundemethode uit het eerste leerjaar wordt er vooral gewerkt rond getallenkennis en bewerkingen. Er is opvallend weinig aanbod van meetkunde en metend rekenen.(enkel tijd en omtrek van vlakke figuren.....!!!!)
Net zoals bij ons wordt er gewerkt in het eerste leerjaar t.e.m. 20 en van concreet naar abstract:
1. Eerst wordt er verteld over prenten, waarbij ze leren tellen tot 2O (bv. 15 appels,...)
2. Men gaat vrij snel over op het vergelijken van hoeveelheden door gebruik te maken van >, < en =".">
3. De volgende stap is het optellen en het aftrekken (tot 10)
4. Wanneer dit gekend is, wordt de brug gemaakt. Hier werkt men niet met dezelfde getalbeelden als bij ons. Men visualiseert gewoon de hoeveelheden naast elkaar. Persoonlijk vind ik onze getalbeelden het duidelijkst.
Om de brug te maken wordt er geschrapt of bijgedaan, daarna werkt men abstract.
5. Als laatste stap worden toepassingen gemaakt.
-> Dus: andere getalbeelden, niet splitsen, weinig tot geen meetkunde/metend rekenen, toepassingen op het einde, geen aanbod van vermenigvuldigen in het eerste leerjaar.
To be continued...
До скоро....
Onderaan een kopie uit het werkboek rond bewerkingen en toepassingen:
Rond 'de ronde tafel' moest iedereen zich kort voorstellen.
Met deze groep zal de jonkheer een aantal uitstappen maken.
Zaterdag is er een uitstap voorzien naar de 'Tsarevits'. Dit is een oude burcht van een voormalige Tsar.
In een volgende bijeenkomst is het de bedoeling dat de jonkheren en jonkvrouwen hun land voorstellen op een leuke, creatieve manier.
Toen de bijeenkomst afgelopen was, ging de jonkheer terug naar zijn stulpje. Plotseling kwamen er drie Bulgaarse jonkvrouwen op hem af. Ze begonnen tegen hem in het Nederlands te praten. Uiteraard schrok de jonkheer zich een bult. Deze jonkvrouwen studeren hier Nederlands aan de universiteit. Dus de jonkheer heeft terug nieuwe vrienden gemaakt.
Gisteren kreeg de jonkheer de kans om een aantal werkboeken in te kijken van het eerste leerjaar. In België heb je keuze uit meerdere methodes. Hier in Bulgarije uit slechts 1.
De leesmethode bevat de volgende structuur:
1. Mondelinge taalvaardigheid waarbij de lln vertellen over prenten.
2. Mondelinge taalvaardigheid waarbij de lln vertellen over prenten waarbij ze de structuur van een vraagzin en een gewone zin gebruiken.
3. De lln leren woorden hakken.
4. De lln maken het onderscheid tussen klinker en medeklinker van een woord. (De klinkers staan in het rood, de medekinkers in het blauw. In Bulgarije maakt men niet het onderscheid tussen kop-buik-staart.)
5. De letters worden stap voor stap aangebracht. Zowel in drukletters als in geschreven letters. Deze letters leren ze ook schrijven. Dit wordt allemaal opgenomen in dit werkboek/handboek.
6. De lln leren verschillende woorden waarbij de aangeleerde letter in voorkomt. (De structuur van deze woorden worden gevisualiseerd, waarbij enkel de nieuwe letter zichtbaar is.)
7. Uiteraard, net zoals bij ons, gaat men met de gekende letters woorden maken.
8. Wanneer de leerlingen alle letters kennen, worden er zinnen gelezen waarbij men dan ook de correcte grammatica aanbrengt.
-> Belangrijk om te weten: Lezen zorgt hier voor weinig tot geen problemen. Dit komt omdat ze het Cyrillisch alfabet hanteren. Elke klank heeft een ander teken.(er zijn 33 tekens) Dus wanneer je alle tekens kent, kan je alle mogelijke woorden en zinnen lezen. Zij komen dus niet voor het probleem te staan dat één teken, meerdere klanken kan hebben. Spellingsproblemen hebben zij dus ook bitter weinig.
Wanneer de lln Engels leren, komen ze natuurlijk in aanraking met ons Latijns alfabet. Zeer vreemd, maar de leerlingen hebben hier geen problemen mee. Dit komt vooral doordat ze veel in contact komen met Engels,nl. via tv, computer, boeken,...
Naast het werkboek/handboek rond taalvaardigheid, kon de jonkheer ook andere werkboeken/handboeken inkijken. In Bulgarije gebruiken ze een werkboek voor muziek-en beeldopvoeding. Deze werkboeken zorgen voor een gezonde mix tussen theorie en praktijk.
Bij de wiskundemethode uit het eerste leerjaar wordt er vooral gewerkt rond getallenkennis en bewerkingen. Er is opvallend weinig aanbod van meetkunde en metend rekenen.(enkel tijd en omtrek van vlakke figuren.....!!!!)
Net zoals bij ons wordt er gewerkt in het eerste leerjaar t.e.m. 20 en van concreet naar abstract:
1. Eerst wordt er verteld over prenten, waarbij ze leren tellen tot 2O (bv. 15 appels,...)
2. Men gaat vrij snel over op het vergelijken van hoeveelheden door gebruik te maken van >, < en =".">
3. De volgende stap is het optellen en het aftrekken (tot 10)
4. Wanneer dit gekend is, wordt de brug gemaakt. Hier werkt men niet met dezelfde getalbeelden als bij ons. Men visualiseert gewoon de hoeveelheden naast elkaar. Persoonlijk vind ik onze getalbeelden het duidelijkst.
Om de brug te maken wordt er geschrapt of bijgedaan, daarna werkt men abstract.
5. Als laatste stap worden toepassingen gemaakt.
-> Dus: andere getalbeelden, niet splitsen, weinig tot geen meetkunde/metend rekenen, toepassingen op het einde, geen aanbod van vermenigvuldigen in het eerste leerjaar.
To be continued...
До скоро....
Onderaan een kopie uit het werkboek rond bewerkingen en toepassingen:
maandag 15 oktober 2007
De BASCO's van jonkheer Jelle
Jonkheer Jelle heeft een goed weekend achter de rug. Naast het maken van een aantal muzische lesjes is hij ook eens op uitstap geweest naar de Zwarte zee. Het is er prachtig.
Men zegt dat België een mooie zee heeft, maar deze vond jonkheer Jelle toch maar niets in vergelijking met deze van Bulgarije.
Het kwik was voortdurend aan het schommelen. Vrijdag was het 15 graden, gisteren slechts 5 en maandag is het 20 graden.
Jonkheer Jelle heeft morgen een afspraak met zijn coördinator. Jonkvrouw Penka zal de jonkheer wat meer uitleg geven hoe het onderwijs in Bulgarije is georganiseerd en vooral welke didactiek er wordt toegepast.
Jonkheer Jelle moest terug slecht nieuws slikken. De leerkrachten staken terug. Er kwam precies geen einde aan.
Men zegt dat België een mooie zee heeft, maar deze vond jonkheer Jelle toch maar niets in vergelijking met deze van Bulgarije.
Het kwik was voortdurend aan het schommelen. Vrijdag was het 15 graden, gisteren slechts 5 en maandag is het 20 graden.
Jonkheer Jelle heeft morgen een afspraak met zijn coördinator. Jonkvrouw Penka zal de jonkheer wat meer uitleg geven hoe het onderwijs in Bulgarije is georganiseerd en vooral welke didactiek er wordt toegepast.
Jonkheer Jelle moest terug slecht nieuws slikken. De leerkrachten staken terug. Er kwam precies geen einde aan.
Hieronder vind je zijn eerste Basco-brief aan zijne majesteit:
Hallo,
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Spijtig genoeg heb ik nog geen kennis kunnen maken met het onderwijs hier in Bulgarije.
Wel heb ik al een glimp kunnen opvangen hoe een les in Bulgarije er ongeveer uitziet.
Tijdens mijn eerste les kinderliteratuur werd er een lesschets gemaakt hoe je de kardinale en ordinale getallen, de kleuren, het fruit en de dagen op een creatieve manier kan aanbrengen. Het kortverhaal ‘The very hungry catterpillar’ werd hiervoor gebruikt als uitgangspunt.
Ik merkte onmiddellijk op dat onze didactiek gelijklopend is met de Bulgaarse. Het kortverhaal alleen is al een blijk van het kindgericht werken.
Er is sprake van een motiverende instap, een kern (waar de nieuwe stof wordt aangebracht) en een verwerking/inoefenen. De nieuwe stof wordt niet droog aangebracht, maar aan de hand van verschillende werkvormen zoals ‘Jantje zegt’, prenten in de juiste volgorde plaatsen, juist of fout,…
Er werd gesproken over de verschillende doelstellingen die je kon bereiken in deze les(sen), maar nog niet over de beginsituatie.
Uiteraard zijn handleidingen slechts woorden. Of deze didactiek ook daadwerkelijk wordt omgezet in de praktijk is een andere vraag. Ik heb dus al een belangrijk observatiepunt voor mijn eerste kennismaking met het lager onderwijs.
De jonkheer als inhoudelijk expert
Om hierin te groeien wil ik me goed voorbereiden. Daarom heb ik dinsdagmiddag een afspraak gemaakt met mijn coördinator. Ze zal me een aantal didactiekboeken voorleggen, die ik samen met haar zal doornemen. Deze voorbereiding is voor mij zeer belangrijk, want in mijn stage eerste leerjaar kreeg ik hier opmerkingen over. In mijn volgend verslag hoop ik dus meer te kunnen vertellen over hoe ik als inhoudelijk expert gegroeid ben.
De jonkheer als innovator en onderzoeker:
Ik heb deze week een heleboel ideeën verzameld van mogelijke muzische lessen i.v.m. België. Ik probeerde deze daarom zo innovatief mogelijk te maken. Zo zal ik proberen hoekenwerk te introduceren. Voor mijn collega’s is deze manier van werken in ieder geval ongekend.
Dinsdag stel ik deze manier van werken voor aan mijn mentor en hoop op groen licht.
Daarnaast zal ik ook een aantal muzische lessen aan haar voorstellen in de hoop dat deze innovatief genoeg zijn.
De jonkheer als cultuurparticipant:
De eerste week heb ik me vooral beziggehouden met cultuur.
Om je goed te kunnen integreren in een maatschappij is dit wel belangrijk.
Ik leerde meer over het economische, het politieke en het sociale leven van de Bulgaren.
De levensstijl van de Bulgaar kan je niet vergelijken met deze van bij ons. Het zijn hier heel warme, open, hulpvaardige mensen. Het eerste wat me opviel is dat het lijkt alsof iedereen, iedereen kent. Ben je in een vreemde winkel, sta je te wachten op de bus,… iedereen praat en lacht, alsof ze elkaar al jaren kennen.
Hier worden ook de regels van de ‘interpersoonlijke ruimte’ (intieme zone, persoonlijke zone, sociale zone, publieke zone) minder opgevolgd. Je zal dus niet moeten schrikken wanneer een vreemde dame plots in slaap valt op je schouder op de bus. (Gelukkig zijn het hier allemaal beeldschone vrouwen.)
Maar naast de leuke sfeer, de leuke mensen,… blijft vooral dit me dwarszitten: iedereen werkt hier enorm hard, maar krijgt hiervoor maar een pover loontje. Ben je dokter, tandarts, winkelbediende, arbeider, etc. De lonen zijn allemaal gelijklopend. Met in België niet te werken, verdien je nog meer.
Uiteraard is alles hier veel goedkoper dan in België, maar met een loontje van zo’n 225 euro als leerkracht moet je niet ver lopen. (Een leerkracht heeft hier weinig aanzien, terwijl in België het een zekere status heeft.)
Doch kan je stellen dat de ‘Bulgaar’ (er zijn nl. 3 bevolkingen in Bulgarije. De lage klasse: Romazigeuners, de middenklasse: de Turken, de hoge klasse: de Bulgaren) alles heeft wat wij hebben, nl. gsm, merkkledij, mooie wagen, PC, flatscreen tv, etc. Dus wij mogen ons zeker niet meer voelen. Integendeel, ze verdienen enorm veel respect.
De oorzaak van deze povere lonen is te danken aan de manke politiek hier in Bulgarije. De politici sluizen graag staatsgeld door naar hun eigen broekzak. Hierdoor worden maatschappelijke problemen eerder op de achtergrond geplaatst.
Doch is er een grote vooruitgang. Politieke partijen gaan meer en meer een degelijk programma uitbouwen, maar dit draait vaak uit op een grote leugen.
Zo is er, spijtig genoeg, momenteel een staking bij de leerkrachten. De democraten hadden een loonsverhoging beloofd aan de leerkrachten, maar dit werd nooit doorgevoerd. De staking is nu al aan de gang sinds het begin van het schooljaar. Prettig is anders, want ik wil zo snel mogelijk aan mijn programma starten!!!Ik woonde ook een bijeenkomst bij van een socialistische partij. Eind oktober zijn er namelijk gemeenteraadsverkiezingen. Wat me opviel is dat vooral oudere mensen aanwezig waren. Vooral zij willen terugkeren naar het stabiele, communistische regime. Nu heerst er wat chaos op politiek vlak. Zolang de politici enkel aan zichzelf denken, zal dit niet opgelost raken.
Ik heb ook al kunnen werken aan een aantal attitudes:
Het is noodzakelijk om relaties op te bouwen. In het begin is dat wat vreemd. Je zit samen met onbekende mensen met een andere cultuur. Eenvoudig is anders.
Daarom probeer ik eerst en vooral zoveel mogelijk respect te hebben voor de ander. Wanneer dit respectgevoel er is, gaat de ander je ook vlugger waarderen en echter met je omgaan.
Door die wederzijdse waardering heb ik al een aantal ‘kleine vriendjes’ kunnen maken.
Het plannen, organiseren van mijn dagen is belangrijk. Ik probeer nu zoveel mogelijk mijn tijd te spenderen aan mogelijke muzische lessen i.v.m. België.
Bulgarije is zo anders dan België en daarom ook zo intrigerend.
Enkel en alleen al de taal. Hun alfabet lijkt wel Chinees. Het is een warboel van tekens en daarom des te interessanter om het te leren.
Daarnaast popel ik om kennis te maken met hun onderwijssysteem. Door de staking is dit echter niet mogelijk, maar ik heb reeds de mogelijkheid om hun didactiek te leren kennen.
Door de staking alleen al heb ik me leren flexibel opstellen. Plezant is anders want hierdoor komt natuurlijk mijn studieprogramma in het gedrang. Een ander voorbeeld, de bussen. Deze komen hier nooit op tijd. Een hele aanpassing als je komt van het gestructureerde België.
De Bulgaarse taal is hier enorm belangrijk. Het is hier heel eenvoudig. Spreek je geen Bulgaars, dan kom je praktisch nergens! Enkel de jeugd en een aantal volwassenen kunnen hier Engels. Waarom geld uitgeven aan een cursus Bulgaars als je deze gratis en voor niets kan leren op straat?
Hallo,
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Spijtig genoeg heb ik nog geen kennis kunnen maken met het onderwijs hier in Bulgarije.
Wel heb ik al een glimp kunnen opvangen hoe een les in Bulgarije er ongeveer uitziet.
Tijdens mijn eerste les kinderliteratuur werd er een lesschets gemaakt hoe je de kardinale en ordinale getallen, de kleuren, het fruit en de dagen op een creatieve manier kan aanbrengen. Het kortverhaal ‘The very hungry catterpillar’ werd hiervoor gebruikt als uitgangspunt.
Ik merkte onmiddellijk op dat onze didactiek gelijklopend is met de Bulgaarse. Het kortverhaal alleen is al een blijk van het kindgericht werken.
Er is sprake van een motiverende instap, een kern (waar de nieuwe stof wordt aangebracht) en een verwerking/inoefenen. De nieuwe stof wordt niet droog aangebracht, maar aan de hand van verschillende werkvormen zoals ‘Jantje zegt’, prenten in de juiste volgorde plaatsen, juist of fout,…
Er werd gesproken over de verschillende doelstellingen die je kon bereiken in deze les(sen), maar nog niet over de beginsituatie.
Uiteraard zijn handleidingen slechts woorden. Of deze didactiek ook daadwerkelijk wordt omgezet in de praktijk is een andere vraag. Ik heb dus al een belangrijk observatiepunt voor mijn eerste kennismaking met het lager onderwijs.
De jonkheer als inhoudelijk expert
Om hierin te groeien wil ik me goed voorbereiden. Daarom heb ik dinsdagmiddag een afspraak gemaakt met mijn coördinator. Ze zal me een aantal didactiekboeken voorleggen, die ik samen met haar zal doornemen. Deze voorbereiding is voor mij zeer belangrijk, want in mijn stage eerste leerjaar kreeg ik hier opmerkingen over. In mijn volgend verslag hoop ik dus meer te kunnen vertellen over hoe ik als inhoudelijk expert gegroeid ben.
De jonkheer als innovator en onderzoeker:
Ik heb deze week een heleboel ideeën verzameld van mogelijke muzische lessen i.v.m. België. Ik probeerde deze daarom zo innovatief mogelijk te maken. Zo zal ik proberen hoekenwerk te introduceren. Voor mijn collega’s is deze manier van werken in ieder geval ongekend.
Dinsdag stel ik deze manier van werken voor aan mijn mentor en hoop op groen licht.
Daarnaast zal ik ook een aantal muzische lessen aan haar voorstellen in de hoop dat deze innovatief genoeg zijn.
De jonkheer als cultuurparticipant:
De eerste week heb ik me vooral beziggehouden met cultuur.
Om je goed te kunnen integreren in een maatschappij is dit wel belangrijk.
Ik leerde meer over het economische, het politieke en het sociale leven van de Bulgaren.
De levensstijl van de Bulgaar kan je niet vergelijken met deze van bij ons. Het zijn hier heel warme, open, hulpvaardige mensen. Het eerste wat me opviel is dat het lijkt alsof iedereen, iedereen kent. Ben je in een vreemde winkel, sta je te wachten op de bus,… iedereen praat en lacht, alsof ze elkaar al jaren kennen.
Hier worden ook de regels van de ‘interpersoonlijke ruimte’ (intieme zone, persoonlijke zone, sociale zone, publieke zone) minder opgevolgd. Je zal dus niet moeten schrikken wanneer een vreemde dame plots in slaap valt op je schouder op de bus. (Gelukkig zijn het hier allemaal beeldschone vrouwen.)
Maar naast de leuke sfeer, de leuke mensen,… blijft vooral dit me dwarszitten: iedereen werkt hier enorm hard, maar krijgt hiervoor maar een pover loontje. Ben je dokter, tandarts, winkelbediende, arbeider, etc. De lonen zijn allemaal gelijklopend. Met in België niet te werken, verdien je nog meer.
Uiteraard is alles hier veel goedkoper dan in België, maar met een loontje van zo’n 225 euro als leerkracht moet je niet ver lopen. (Een leerkracht heeft hier weinig aanzien, terwijl in België het een zekere status heeft.)
Doch kan je stellen dat de ‘Bulgaar’ (er zijn nl. 3 bevolkingen in Bulgarije. De lage klasse: Romazigeuners, de middenklasse: de Turken, de hoge klasse: de Bulgaren) alles heeft wat wij hebben, nl. gsm, merkkledij, mooie wagen, PC, flatscreen tv, etc. Dus wij mogen ons zeker niet meer voelen. Integendeel, ze verdienen enorm veel respect.
De oorzaak van deze povere lonen is te danken aan de manke politiek hier in Bulgarije. De politici sluizen graag staatsgeld door naar hun eigen broekzak. Hierdoor worden maatschappelijke problemen eerder op de achtergrond geplaatst.
Doch is er een grote vooruitgang. Politieke partijen gaan meer en meer een degelijk programma uitbouwen, maar dit draait vaak uit op een grote leugen.
Zo is er, spijtig genoeg, momenteel een staking bij de leerkrachten. De democraten hadden een loonsverhoging beloofd aan de leerkrachten, maar dit werd nooit doorgevoerd. De staking is nu al aan de gang sinds het begin van het schooljaar. Prettig is anders, want ik wil zo snel mogelijk aan mijn programma starten!!!Ik woonde ook een bijeenkomst bij van een socialistische partij. Eind oktober zijn er namelijk gemeenteraadsverkiezingen. Wat me opviel is dat vooral oudere mensen aanwezig waren. Vooral zij willen terugkeren naar het stabiele, communistische regime. Nu heerst er wat chaos op politiek vlak. Zolang de politici enkel aan zichzelf denken, zal dit niet opgelost raken.
Ik heb ook al kunnen werken aan een aantal attitudes:
Het is noodzakelijk om relaties op te bouwen. In het begin is dat wat vreemd. Je zit samen met onbekende mensen met een andere cultuur. Eenvoudig is anders.
Daarom probeer ik eerst en vooral zoveel mogelijk respect te hebben voor de ander. Wanneer dit respectgevoel er is, gaat de ander je ook vlugger waarderen en echter met je omgaan.
Door die wederzijdse waardering heb ik al een aantal ‘kleine vriendjes’ kunnen maken.
Het plannen, organiseren van mijn dagen is belangrijk. Ik probeer nu zoveel mogelijk mijn tijd te spenderen aan mogelijke muzische lessen i.v.m. België.
Bulgarije is zo anders dan België en daarom ook zo intrigerend.
Enkel en alleen al de taal. Hun alfabet lijkt wel Chinees. Het is een warboel van tekens en daarom des te interessanter om het te leren.
Daarnaast popel ik om kennis te maken met hun onderwijssysteem. Door de staking is dit echter niet mogelijk, maar ik heb reeds de mogelijkheid om hun didactiek te leren kennen.
Door de staking alleen al heb ik me leren flexibel opstellen. Plezant is anders want hierdoor komt natuurlijk mijn studieprogramma in het gedrang. Een ander voorbeeld, de bussen. Deze komen hier nooit op tijd. Een hele aanpassing als je komt van het gestructureerde België.
De Bulgaarse taal is hier enorm belangrijk. Het is hier heel eenvoudig. Spreek je geen Bulgaars, dan kom je praktisch nergens! Enkel de jeugd en een aantal volwassenen kunnen hier Engels. Waarom geld uitgeven aan een cursus Bulgaars als je deze gratis en voor niets kan leren op straat?
vrijdag 12 oktober 2007
Mijn eerste ridderles in de kinderliteratuur…
Vandaag was het zover.
Jonkheer Jelle ging voor de eerste maal naar de ridderles. Hij was mooi op tijd zoals gewoonlijk. Maar dat kan precies niet van iedereen gezegd worden. In Bulgarije maakt niemand er problemen van om later te komen. Maar Jonkheer Jelle neemt hier zeker geen voorbeeld aan.
In de jonkheerklas was hij de enige westerling en enige jonkheer. Naast een zestal Bulgaarse jonkvrouwen waren er ook 2 Servische en 2 Macedonische jonkvrouwen aanwezig. Voor de jonkheer was dit vrij interessant (колко интересно), want voor hem zijn dit ver-van-je-bed culturen.
Tijdens de eerste 5 minuten kregen de jonkheer en de jonkvrouwen al meteen 3 opdrachten (van motivatie gesproken). Deze zijn:
- Lees alle artikels rond de kinderliteratuur (zo’n 5-tal rond oa. Roald Dahl, J.K. Rowling, ..; waarbij ook lessuggesties worden gegeven);
- Lees 1 kinderboek uit een opgegeven lijst. (Jelle koos voor het ‘Junglebook’ van Kipling lezen.)
- Maak uit de opgegeven lijst met kinderboeken een 6-tal verwerkingen om te gebruiken bij kinderen.
Na dit werd er gesproken rond hun lievelingskinderboek en waarom dit boek hen precies aanspreekt.
Daarna las een jonkvrouw ‘the hungry catterpilar’ voor en wat je precies met dit verhaal kan doen in de lagere school.
De jonkheer merkte op dat de verwerkingen hier in Bulgarije op eenzelfde manier gebeuren. Er is vooral veel oog voor creativiteit en spelvorm. Dus echte verschillen in de aanpak van verhalen is er niet met deze in België.
Het enige wat de jonkheer opviel is dat er een persoonlijke relatie is tussen de studenten en de docenten. In zijn thuishaven wordt er een zekere afstand gehouden.
To be continued ….
До скоро...
Jonkheer Jelle ging voor de eerste maal naar de ridderles. Hij was mooi op tijd zoals gewoonlijk. Maar dat kan precies niet van iedereen gezegd worden. In Bulgarije maakt niemand er problemen van om later te komen. Maar Jonkheer Jelle neemt hier zeker geen voorbeeld aan.
In de jonkheerklas was hij de enige westerling en enige jonkheer. Naast een zestal Bulgaarse jonkvrouwen waren er ook 2 Servische en 2 Macedonische jonkvrouwen aanwezig. Voor de jonkheer was dit vrij interessant (колко интересно), want voor hem zijn dit ver-van-je-bed culturen.
Tijdens de eerste 5 minuten kregen de jonkheer en de jonkvrouwen al meteen 3 opdrachten (van motivatie gesproken). Deze zijn:
- Lees alle artikels rond de kinderliteratuur (zo’n 5-tal rond oa. Roald Dahl, J.K. Rowling, ..; waarbij ook lessuggesties worden gegeven);
- Lees 1 kinderboek uit een opgegeven lijst. (Jelle koos voor het ‘Junglebook’ van Kipling lezen.)
- Maak uit de opgegeven lijst met kinderboeken een 6-tal verwerkingen om te gebruiken bij kinderen.
Na dit werd er gesproken rond hun lievelingskinderboek en waarom dit boek hen precies aanspreekt.
Daarna las een jonkvrouw ‘the hungry catterpilar’ voor en wat je precies met dit verhaal kan doen in de lagere school.
De jonkheer merkte op dat de verwerkingen hier in Bulgarije op eenzelfde manier gebeuren. Er is vooral veel oog voor creativiteit en spelvorm. Dus echte verschillen in de aanpak van verhalen is er niet met deze in België.
Het enige wat de jonkheer opviel is dat er een persoonlijke relatie is tussen de studenten en de docenten. In zijn thuishaven wordt er een zekere afstand gehouden.
To be continued ….
До скоро...
woensdag 10 oktober 2007
Jonkheer Jelle ontmoet zijn coördinatorjonkvrouw.
Gisteren had jonkheer Jelle een afspraak met zijn coördinatorjonkvrouw, Penka Kaneva.
Zij zal de jonkheer begeleiden tijdens zijn stages*.
Zijne majesteit had namelijk 4 stages voorzien:
- een stage in het begin van de jonkheerschool (2 weken);
- een stage in het einde van de jonkheerschool (2 weken);
- een stage in een school voor jonkheren en jonkvrouwen met speciale zorgen (1 week);
- en een stage in een jonkheerschool naar keuze (1 week).
Volgens de coördinatorjonkvrouw was het geen enkel probleem om mijn stages te voltooien. Er is was wel een klein, maar belangrijk, probleempje.
Momenteel staken de jonkleraren en jonkleraressen. Zij willen meer waardering en goudstukken voor hun beroep.
Normaal gezien zal de staking vrijdag afgelopen zijn.
Naast stage moet jonkheer jelle ook les volgen. Deze les zal gaan rond kinderliteratuur. Jonkheer Jelle zal artikels moeten onderzoeken. Daarna zal er rond de 'ronde tafel' worden gediscussieerd.
Op donderdag 11 oktober was de eerste les gepland. (morgen meer hierover)
Omdat Jonkheer Jelle nog weinig jonkheerscholen kon bezoeken, ging hij dan maar wat muzische lesjes maken rond zijn thuishaven.
Na dit kwam de riddertoerist terug in hem boven.
Dit keer ging hij naar het dal van de bergen. Daar had hij een prachtig uitzicht op de stad. Hierronder vind je een aantal schilderijtjes.
Ondertussen is jonkheer Jelle niet associaal gebleven. Samen met een aantal Bulgaren maakte hij een stapje in het nachtleven. Hun namen zijn: Alexander 'the slave', Tsar Zhifkomir, Alexander I en Alexander II en dan nog jonkvrouw Plamena.
To be continued...
До скоро (tot later)
Zij zal de jonkheer begeleiden tijdens zijn stages*.
Zijne majesteit had namelijk 4 stages voorzien:
- een stage in het begin van de jonkheerschool (2 weken);
- een stage in het einde van de jonkheerschool (2 weken);
- een stage in een school voor jonkheren en jonkvrouwen met speciale zorgen (1 week);
- en een stage in een jonkheerschool naar keuze (1 week).
Volgens de coördinatorjonkvrouw was het geen enkel probleem om mijn stages te voltooien. Er is was wel een klein, maar belangrijk, probleempje.
Momenteel staken de jonkleraren en jonkleraressen. Zij willen meer waardering en goudstukken voor hun beroep.
Normaal gezien zal de staking vrijdag afgelopen zijn.
Naast stage moet jonkheer jelle ook les volgen. Deze les zal gaan rond kinderliteratuur. Jonkheer Jelle zal artikels moeten onderzoeken. Daarna zal er rond de 'ronde tafel' worden gediscussieerd.
Op donderdag 11 oktober was de eerste les gepland. (morgen meer hierover)
Omdat Jonkheer Jelle nog weinig jonkheerscholen kon bezoeken, ging hij dan maar wat muzische lesjes maken rond zijn thuishaven.
Na dit kwam de riddertoerist terug in hem boven.
Dit keer ging hij naar het dal van de bergen. Daar had hij een prachtig uitzicht op de stad. Hierronder vind je een aantal schilderijtjes.
Ondertussen is jonkheer Jelle niet associaal gebleven. Samen met een aantal Bulgaren maakte hij een stapje in het nachtleven. Hun namen zijn: Alexander 'the slave', Tsar Zhifkomir, Alexander I en Alexander II en dan nog jonkvrouw Plamena.
To be continued...
До скоро (tot later)
maandag 8 oktober 2007
Jonkheer Jelle exploreert de universiteit...
Jonkheer Jelle leefde echter nog als een toerist. Maandag 8 oktober kwam hier verandering in.
Z'n imago als toerist werd al snel gewijzigd in een officiële student aan de universiteit van Veliko Turnovo. Wie had ooit gedacht dat jonkheer Jelle nog zou studeren aan een 'universiteit'.
Spijtig genoeg werd zijn studieprogramma niet verzilverd. Zijn hulpje 'Maria Karapencheva' was echter afwezig. Ze werd vervangen door Silvya Hristova. Zij kon de jonkheer bitter weinig helpen met zijn studieprogramma. De volgende dag komt daar zeker verandering in. Waarbij zijn certificaat wordt opgesteld.
De jonkheer slaagde erin om een afspraak te maken met 'Penka Kaneva'. Zij zal Jelle bijstaan om zijn stages te voltooien. (meer hierover in de volgende uitgave.)
Na de korte bijeenkomst met Silvya Hristova was de jonkheer terug een vrije vogel.
Hij besloot om de universiteit wat te verkennen. Het is een vrij grote universiteit. Je kan er alles studeren. Er is een restaurant en zelfs een zwembad in de universiteit.
Jonkheer Jelle voelde zich wat vreemd toen hij wandelde door de universiteit. Iedereen staarde hem aan, net alsof ze nog nooit een ridder op een wit paard hadden gezien. Hij ziet er eenmaal Westers uit.
De jonkheer vond wat tijd om een aantal schilderijtjes te maken van zijn universiteit.
Morgen is er zeker meer te beleven!
To be continued...
До утре....
Jonkheer Jelle
Zijn eerste dagen...
Op zaterdag 6 oktober kwam jonkheer Jelle aan in Veliko Turnovo*. Hier zal hij 3 maanden verblijven. Zijne majesteit had alles perfect geregeld.
Jelle
Hij kon verblijven in een stulpje gelegen op een oogwenk van de universiteit. Bij het openen van zijn raam, kon jonkheer Jelle genieten van een prachtig uitzicht op de Tsarevits* (=oude burcht van een Tsar).
Hij was echter niet alleen in zijn stulpje. Er waren nog meer jonkheren op missie gestuurd, maar ook jonkvrouwen. (4 Bulgaren, 5 Bulgaarse, 2 Tsjechische, 1 Belgische en 1 Turkse)
Zijn stulpje had alle nodige voorzieningen: riddernet, een warmwaterkuip, een balkon, ...
Nadat jonkheer jelle zich had geïnstalleerd, ging hij de stad in. Een koets bracht hem naar het centrum, zo'n 10 minuten van zijn stulpje. De eerste goudstukken werden er uitgegeven aan de basisbehoeften. Jonkheer Jelle hoeft niet te kijken op een goudstuk. In het mooie Bulgarije kost alles 3 keer minder dan in zijn thuishaven.
's Avonds ging de jonkheer vrij vroeg slapen. Van al het gesleur en gewandel kon hij wel zijn bed gebruiken.
Fris en monter startte hij z'n tweede dag. Hij schilderde alles mooi op een doek. Hij had zelfs het geluk om een concert bij te wonen. Het concert werd georganiseerd door de plaatselijke socialistische partij. Er zijn namelijk eind oktober gemeenteraadsverkiezingen.
In Bulgarije is Folklore hot.
De jonkheer aanschouwde de dansers in traditionele klederdracht met veel genot.
Veel contacten heeft de jonkheer nog niet kunnen maken. De meeste jonkheren en jonkvrouwen waren niet aanwezig. Daarnaast spreken er niet zoveel Engels. De matige kennis van het Bulgaars komt de jonkheer dus goed van pas. De Bulgaren reageren enorm positief wanneer je probeert Bulgaars te praten.
De volgende dag (maandag) zou hij de universiteit verkennen. Spannend...
To be continued...
До утре (tot morgen)
Jelle
Naar de andere kant van Europa...
Er was eens een jonkheer met de naam ‘Jelle’. Hij was jong, elegant, student leerkracht en op zoek naar wat pit.
Zijne majesteit wist perfect wat de jonkheer wou.
Hij zei: “Ga naar het land waar de zomers* tropische temperaturen bereiken en de winters* een oase zijn van sneeuw. Ga naar het land waar de rakia* rijkelijk vloeit. Ga naar het land waar de mannen* nog mannen. Ga naar het land waar de Trabants* nog spreken. Ga naar het land waar de Balkan* nooit geziene hoogtes bereikt. Ga naar Bulgarije*….”
Het ijzeren paard van zijn vriend Jetair bracht de jonkheer naar zijn bestemming. Al snel merkte hij dat Bulgarije zijn horizon zou verruimen.
Het land zag er prachtig uit: ongerepte natuur, idyllische huisjes, orthodoxe kerken, …
De eerste twee dagen nam hij wat tijd voor zichzelf. De jonkheer moest echter nog wat wennen aan zijn nieuwe omgeving.
Zijn echte avontuur begon pas op zaterdag 6 oktober.
To be continued…
Zijne majesteit wist perfect wat de jonkheer wou.
Hij zei: “Ga naar het land waar de zomers* tropische temperaturen bereiken en de winters* een oase zijn van sneeuw. Ga naar het land waar de rakia* rijkelijk vloeit. Ga naar het land waar de mannen* nog mannen. Ga naar het land waar de Trabants* nog spreken. Ga naar het land waar de Balkan* nooit geziene hoogtes bereikt. Ga naar Bulgarije*….”
Het ijzeren paard van zijn vriend Jetair bracht de jonkheer naar zijn bestemming. Al snel merkte hij dat Bulgarije zijn horizon zou verruimen.
Het land zag er prachtig uit: ongerepte natuur, idyllische huisjes, orthodoxe kerken, …
De eerste twee dagen nam hij wat tijd voor zichzelf. De jonkheer moest echter nog wat wennen aan zijn nieuwe omgeving.
Zijn echte avontuur begon pas op zaterdag 6 oktober.
To be continued…
*zomers: De zomers zijn in Bulgarije enorm heet. De temperatuur schommelt er rond de 32 graden. Deze zomer was er, net zoals in Griekenland, een hittegolf met recordtemperaturen van 44 graden. Dit zorgde uiteraard voor problemen zoals: bosbranden, mislukte oogsten en een tiental doden.
*winters: De winters zijn in Bulgarije vrij streng. Meestal ligt de temperatuur onder het vriespunt met pieken van -10°C tot -15°C. De hoger gelegen gebieden liggen uiteraard bij zo'n temperaturen onder een dik pak sneeuw.
*rakia: De Bulgaren durven wel eens een glaasje verzetten. Hun traditionele drank is 'rakia'. Dit drinken de Bulgaren vooraleer ze starten met het avondeten. Vodka en bier behoren ook tot hun vrienden.
*Mannen: In deze cultuur is de microbe 'nieuwe man' nog niet gekend. Een man helpt hier bitter weinig in het huishouden. In deze cultuur zijn de mannen 'echte' mannen. Hiermee bedoel ik: enorme spieren, een oorbel, een halssnoer waarmee je iemand kan wurgen, een stoere houding in de wagen, ... kortom echte macho's. (De 'body' heb ik al, nu nog de rest...) De mannen zijn wel enorm vriendelijk en hulpvaardig. Net zoals de meisjes. Het is een warm volkje.
*Trabants: een ex-communistisch land zonder Trabants is als een café zonder bier. Het is een prachtig overblijfsel en ze rijden hier nog perfect.
*Balkan: De Balkan is een gebergte van zo'n 600 km dat zich uitstrekt van Servië, Montenegro, Macedonië, Griekenland en Bulgarije. Bulgarije ligt in het centrum van het Balkangebergte met pieken tot 2935 m. Perfecte hoogtes dus om te skiën.
*Bulgarije: Bulgarije is een republiek met ongeveer 7500000 inwoners. Het land heeft een oppervlakte drie maal zo groot als België.
Bulgarije vindt zijn oorsprong in de 7e eeuw. In de 15e eeuw werd het overmeesterd door het Ottomaanse rijk. Na zware oorlogen had Bulgarije in 1878 de touwtjes terug in handen. Maar niet voor lang. Het communistisch tijdperk (1945-1989) zorgde voor stabiliteit maar niet voor vrijheid. Na de val van het communisme kende Bulgarije een enorme crisis met enorme inflaties. Bulgarije is nu een stabiele republiek, maar heeft nog een lange weg te gaan. Het communisme heeft enorme littekens achtergelaten zoals corruptie.
--> voor meer info over Bulgarije verwijs ik je door naar de website van wikipedia.
До скоро (tot later)
Abonneren op:
Posts (Atom)