Jonkheer Jelle moest uiteraard ook les geven aan het eerste leerjaar.
Dit is zijn verslagje:
De jonkheer als begeleider van leerprocessen:
Deze week liep ik stage in het eerste leerjaar.
Tijdens dezelfde stage in België maakte ik vaak de fout dat ik te weinig oog had voor detail. Mijn opdrachten waren soms te ingewikkeld geformuleerd voor een eerste leerjaar. Ik moest meer stapjes voorzien en veel concreter werken.
Met dit in mijn achterhoofd heb ik mijn stage goed kunnen voltooien.
Elke opdracht ging ik duidelijk en concreet gaan uitleggen via bepaalde stapjes.
Er was echter nog een ander probleempje. Dit was de taal. Ik spreek een mondje Bulgaars maar om me zeker verstaanbaar te maken bij de kinderen zorgde ik voor prenten, laptop, expressie, duidelijke voorbeelden,…
In mijn stageklas zat er een Engelse jongen. Tijdens mijn observaties zag ik dat deze jongen zich enorm verveelde. Hij dacht ook dat de les Engels voor hem speeltijd was. Hij stoorde daarom vaak de klas.
Ik heb dit heel eenvoudig opgelost door hem tijdens de lessen Engels individueel aan het werk te zetten. Ik zorgde voor een aantal speelse oefeningetjes i.v.m. de Engelse taal. Hij kon ook al Engels schrijven dus dit was nog eenvoudiger om zo’n werkblad op te stellen.
De jonkheer als opvoeder:
In deze school leert men de attitude aan bij de leerlingen om bijvoorbeeld spontaan recht te staan wanneer iemand de klas binnenkomt of wanneer je antwoordt op een vraag. Twee weken terug stond ik voor een aantal klassen. In elke klas werd deze attitude nageleefd.
Mijn mentor besteedde hier echter geen aandacht aan. En daarom heb ik de lln deze attitude willen aanleren.
Telkens wanneer een leerling antwoordde en niet recht stond, maakte ik een subtiel gebaar met mijn hand. De eerste twee dagen heb ik dit veel moeten doen. Maar vanaf de derde dag deed iedereen dit spontaan. Zo heb ik de leerlingen toch nog een belangrijke schoolattitude aangeleerd.
De jonkheer als inhoudelijk expert:
Tijdens activiteiten met kinderen voel ik wel dat m’n kennis ver genoeg reikt om die over te brengen. Maar, de taalbarrière staat soms in de weg. Ik slaag er wel in om me verstaanbaar te maken. Naast het voorbereiden van mijn lessen, moet ik me ook voorbereiden op de taal, wat eigenlijk dubbel zoveel werk is.
Bij het voorbereiden was het vooral belangrijk dat ik mijn opdrachten kort en duidelijk kon formuleren. Het was dus wat studeerwerk om dit in het Bulgaars te doen, maar zo groei ik dus telkens als inhoudelijk expert.
De jonkheer als organisator:
Het belangrijkste is vooral het plannen mijn administratie. Ik rek elke dat een uur of twee uit om reflecties, klasagenda,… op te stellen. Dit vergt veel tijd, maar als ik dit hier kan, kan ik dit zeker ook in België
De jonkheer als innovator:
Terug zoals de vorige weken is ICT hier voor de lln nieuw. Ik maak veel gebruik van PowerPoint, filmpjes,…
De jonkheer als partner van ouders:
Het is niet eenvoudig om contacten te leggen met ouders. In het eerste leerjaar ging dit wat vlotter omdat veel ouders hun kind persoonlijk afzetten in de klas. Zo kan ik wel eens een woordje praten met hen. Maar eenvoudig is het niet.
De jonkheer als lid van een schoolteam:
Wat me wel opvalt, is dat de leerkrachten van het eerste leerjaar in deze school zich precies afzonderen. Hiermee bedoel ik dat ze geen contact zoeken met hun collega’s uit hogere jaren, maar ook niet met hun collega’s uit het eerste leerjaar. Ik weet niet waarom, maar ik heb de indruk dat elke leerkracht uit het eerste leerjaar op zijn eigen eiland leeft.
De jonkheer als cultuurparticipant:
Op 6 december was Sinterklaas in België. Mijn moeder zond me wat snoepgoed zodat ik deze kon uitdelen aan de kinderen. In Bulgarije is de Sint natuurlijk niet zo gekend. Op 6 december vieren ze wel de naamdag van de heilige Nicolas. In Bulgarije is de naamdag bijna belangrijker dan hun verjaardag. Op de naamdag van de heilige Nicolas eet iedereen vis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten